نمایش›لاموزیکا سوم

گاهی واکنشی که بعد از تماشای یه کار داریم، گذشته از خود ِ کار، خیلی بستگی به حس و حال درونیمون داره.
تجربیاتمون، روحیاتمون و هر چیزی از فضای بیرون که اثری در احساساتمون داشته می تونه شکل بده نحوه ی مواجهه ی ما با همچین اثری رو.
مخصوصا اگر نگاهمون به یک اثر نگاه یک منتقد جدی و سختگیر نباشه بیشتر تحت تاثیر این احساسات قرار می گیریم.
نمایشنامه لاموزیکا دومین رو سال ها پیش خونده بودم و با سلیقه ی اون موقع جزو نمایشنامه های خوبم بوده ولی الان و این اجرا چیزی نبود که منو شگفت زده کنه یا لذت عجیب و غریبی بهم بده.

نکته مثبت نمایش نه متن و نه طراحی بلکه بازی خانم یونس تبار بود.

و اینکه من اولین باری بود که توی سالن مکتب کاری می دیدم و حس خوبی به اون سالن کوچیک و دنج داشتم.