فیلم›لتیان

فیلمی نیست که دوباره ببینم اما از دیدنش هم پشیمون نیستم. شاید پلان آخر ارزش دوباره دیدن و داشته باشه و بشه واقعا ازش لذت برد. یک برداشت بدون کات با دوربین روی دست و صورت مبهم و نادیدنی از کاراکتری که فکر میکردی تمام مدت کارهاش قابل پیش بینیه و یکباره غافل گیر میشی.
قاب بندی ها خیلی خوبن و زیبایی طراحی ویلای هوس انگیز و مدرن فیلم رو صدچندان میکنند.
کمی وقفه در دیالوگ گویی بازیگران وجود داره که آزاردهنده ست. و فیلم شدیدا پنانسیل تبدیل شدن به خمیازه رو داره که گهگاه خودش رو با اتفاقات منطقی نجات میده.
انتخاب درست بازیگرها نکته بعدیه که کاملا به چشم میاد و قابل قبوله، در کل قصه فیلم برای من دغدغه تینیجری برای آدمهای ۴۰ ساله ست و کاملا روی دوش امیرجدیدی کشیده میشه.