خیلی احساسی بود و اکثرا تو اجرا های مونولوگ خیلی نمایشنامه سخته فهمیدنش برای مخاطب ولی این کار خیلی خوب و عالی به مخاطب انتقال پیدا کرد
یه دو سه قطره اشک هم ریختم ولی متأسفانه اصلاً کار رو دوست نداشتم!
فقط امیدوارم یه روزی برسه که گروههای نمایشی به این کمال برسند که عکاسی در اجرای عمومی تعدی به حقوق تماشاگرانه????????
من فکر میکنم سبک بازی حنانه جعفری نژاد خیلی مدرن باشه و از همه مهم تر با بازی خاصی که تو این نمایش داشته جایگاه ویژه برای ارتقا سبک بازیگری که داره فراهم کرده در اینده قراره از این ادم و کارهاش زیاد بشنویم
نمایش گم هم این فرصت رو در اختیار این بازیگر قرار داده تا خودش رو روی استیج محک جدی تر بزنه