نمایش›ورود آقایان ممنوع

سلام
من این کار رو تو جشنواره پارسال دیدم و دیشب دوباره نمایش را دیدم.
این دو اجرا اصلا با هم قابل قیاس نیستند ( از نظر بازی ، متن و در یک کلام تاثیرگذاری)
دلایل:
1- دیالوگ ها و اپیزودهای حذف شده
2- تغییر پایان بندی
3- تغییر بازیگر نقش سرور از خانم هدا ناصح به خانم عابدی ( با کمال احترام به خانم عابدی)

اگر من بجای خانم مرندی بودم با این شرایط اجرا نمیکردم ولی بهرحال نظر ایشان این بود.

در نهایت ضمن خسته نباشید به گروه ، بنابر اجرای جشنواره ، از این نمایش در حال اجرا، لذت نبردم.

گاهی برخی آثار به مضمون نقد میشن و گاهی به ساختار . نمونش میشه به برخی فیلم ها مثل تهران من حراج و یا سنگسار ثریا اشاره کرد که به لحاظ فنی بسیار کار ضعیف و سطحی بوده و تمام دغدغه فیلم تنها رسوندن اون پیام و یا مفهومی که در ذهن نویسنده بوده.
من همچین کارهایی رو تنها نقد به مضمون می کنم چرا که به لحاظ فنی هیچ حرفی برای گفتن نداره ،اما مضمونش جای تامل و توجه بسیار داره.
اما دیدگاهی که من نسبت به کار ورود آقایون ممنوع دارم این هست که این کار به لحاظ فنی به همون اندازه خوب بود که مضمون .
در هر حال کار ورود آقایون ممنوع پا رو فراتر از تنها پیام رسانی گذاشته و به لحاظ فنی نیز خیلی حرفها واسه گفتن داشت که من اینجا به این موضوع می پردازم و نقد به مضمون رو ارجاع میدم به نقد پیام صمدی عزیز که بسیار کامل و نکته سنجانه انجام داده.
بازی خوب و زیر پوستی آذر خوارزمی که با توجه به نقش بسیار دشواری که داشت (منیر)خیلی خوب از عهدش بر اومد و کاملا مسلط بر نقشش عمل می کرد. دوستان تئاتری خوب میدونن که برخی نقش ها جای بازی ندارن و اینجاست که یه بازیگر حرفه ای میتونه اون نقش رو پررنگ و خوب از اب در بیاره.
در باره ی نقش گلشن که رویا میر علمی اجراش می کرد قضیه بر عکسه و این نقش به اصطلاح بازی خوره یا به قول خودم بازی خورش ملسه. که البته رویا میر علمی بارها ثابت کرده که بازیگر قهاریه و اگه یه همچین نقشی رو بهش بدن که دیگه خوراکشه.
ناهید مسلمی بازیگر نقش مادر هم که کارش بخصوص در مادر یک عالی ... دیدن ادامه ›› بود. معصومه قاسمی پور برای نقش خانم از جمله بازیگر های خوب این نمایش بود که جز یکی دوتا دیالوگ که فشار زیادی به حنجرش برای تولید صدایی که می خواست ارائه بده بازی چشمگیری داشت.
نگار عابدی برای نقش سرور بازی خوبی داشت اما به نظر هر چی که نمایش جلو میرفت خسته تر می شد و این به خاطر نقششه که در طول این نمایش طولانی تماما در صحنه حضور و بازی داشت.
بازی بقیه بازیگر ها یه سطح پائینتر و بازی نقش نازی خیلی خیلی ضعیف بود.
این کار به لحاظ طراحی صحنه بسیار ستودنی بود به نظرم یکی از شاخصه های اصلی این نمایش طراحی صحنه فوق العادش بود.
نورپردازی خوب بود و موسیقی بجا و متناسب کار بود.
بیس اصلی کار بر میگرده به متن خوب که جای تقدیر داره از آرش عباسی .
کتایون فیض مرندی کارگردان کار کارش رو درست و خوب انجام داده و ماحصل کار که ما تماشا کردیم و نوشته های بالا این رو ثابت می کنه. حتی با توجه به شنیده های من که متاسفانه نسبت به اجرای جشنواره حسابی زخمی سانسور شده و این ننگ بزرگیه برای اداره هنر های نمایشی اما حتی با این اوصاف کار خوبی از اب در اومده.
در طول تماشای این کار کاملا می تونستم رنگ و بوی کارهای حسین کیانی رو احساس کنم که با توجه به دراماتورژی وی در این کار حسم بهم دروغ نگفته بود.