نمایش›این مَردِ بالشی یا اون مَرِد باشی

درود و خسته‌ نباشید به گروه خوب نمایش این مرد بالشی یا اون مرد بالشی
من متن‌های مارتین مک‌دونا رو خواندم و تقریباً تمام فیلمهاش رو دیده‌ام. غیر از چلاق آینیشمان و فیلمهاش، بقیه متنهاش رو با وجودی که موقع خواندن دوست داشتم زیاد در ذهنم نمونده. اما این اجرای زیبا از مردبالشی مطمئناً حالاحالاها ذهنم رو درگیر می‌کنه.
پیشنهاد می‌کنم حتماً به دیدن این نمایش زیبا بروید و لذت ببرید.

بی اغراق دو ساعت شکنجه بود .
یعنی باید پاشم برم نونوایی پیام دهکردی برای دیدن این اجرا ازش حلالیت بطلبم .
نمی تونم بگم چقدر بد بود , سالن که فاجعه , صندلیهای اتوبوسهای بی آر تی رو گذاشته بودن فکر کنم .
با هنر عجیبی یه نمایشنامه فوق العاده رو به بدترین شکل ممکن اجرا کردن , عملا نصف نمایش رو با نریشن توضیح داد , انگار بخوای کتاب بخونی . طنزی که پیام دهکردی یا نوید محمدزاده با اون ظرافت لابلای نقش جدی کاراگاه در آورده بودن رو اینجا با لودگی و یه فرم کمدی نخ نما تحویلمون دادن . بازیگر نقش برادر کند ذهن رو که حذف کرده بودن , در عجبم چرا این به ذهن علی سرابی یا جناب آذرنگ نرسیده بوده که کلی زحمت بازی این نقش رو نکشن .

تماشاچی ها هم که چه عرض کنم ! اول نمایش یکی با دوربین فلش دار عکس میگرفت , دو تا پسر بچه کنار من با موبایل داشتن با یکی صحبت میکردن , یکیشون پاشده بود راه میرفت خستگی پاهاش در بره , چندتا دختر و پسر ظاهرا چیزی مصرف کرده بودن بی خودی می خندیدن حرف میزدن . اصلا یه فضای عجیبی بود که خدا برای هیچ تماشاچی نخواد .