یادداشت کارگردان:
در طول حیات آدمی، نقطه آغازین سرنوشت، گنگ ترین خاطره ای ست که هرگز به یاد نخواهد آمد. و اما پایان آن، تخیلی ست پر ابهام که تنها باور به ابدیت؛ بشر را در جدالی تلخ با حقیقت؛ امیدوار نگاه داشته.
آری در تکاپوی زیستن؛ انسان زادهی باورهاست، زاده آنچه میپذیرد و یقین می کند درست یا غلط.
اندیشه اما ورای تکرار موروثی حیات؛ حاصل مرگ باورهایی ست که به حکم جبر تکامل، بر غریزه فائق و تجربه را حاصل گشته و سالهاست این برتری، انسان خردمند را در مسیر انسان ماندن رهنمون نموده نه ماندنی حیوان گونه...