نمایش›مرگ یزدگرد

مردمان، همه سپاهیان مرگ اند.

مگر نگفتی کشتن شاه کشتن ملت است؟ من چگونه دست به خون ملتی آغشته کنم؟
او را بکش، شاید مردمانی نو به دنیا آیند.
من نه دایه ام نه ماما، من آسیابانم و مردمان را نان میدهم.

تو برای مردم دست بسته پهلوانی.

ما مردمان از پند سیر آمده ایم و بر نان گرسنه ایم.

ما هر چه داریم از پادشاه است.
چه می‌گویی ما که چیزی نداریم.
آن هم از پادشاه است.

من این جامه سرداری را نمیخواهم، سرزمینی که این پادشاه برایمان ساخته است، دفاع کردنی نیست.