یه نمایش با بازیهای خوب، نور مناسب، گریم و طراحی صحنه درخور، بسط موضوع در بستری مملو از نمادها و نشانه های به جا و...
این کار جزو معدود نمایشهایی هست که مخاطبان صاحب نظر آن، حق مطلب را در تحلیل و نقد و بررسی همه جانبه و بی طرفانه آن ادا کردند و حرفی باقی نگذاشتند و لذت تماشای آن با خواندن تک تک نظرات دوچندان شد.
احتمالا استقبال کم از آن به خاطر ساعت نمایش است و خود من مجبور شدم یک ساعت زودتر از محل کارم خارج بشم ولی به نظر من برای کسانی که هنوز ندیدنش حیفه از دستش بدن و بدون شک این نمایش ارزش وقت و انرژی صرف شده را دارد.
خرید بلیت روزهای تازه این نمایش، جمعه ۹ و شنبه ۱۰ اسفند، به کارگردانی امیر نجفی و با بازی رضا محمدخانی، نیکان راستقلم و ... فردا (یکشنبه) ساعت ۱۲ آغاز خواهد شد.
مشق شب. همین اسمش برای مخاطب عذاب آور است خصوصا اگر مخاطب متولد جنگ باشد خصوصا اگر مخاطب اول صبح برای مشق شبش خودکار لای انگشتانش رفته باشد. مشق شب نشان می دهد باید بله قربانگو بود در حالیکه کسی از تو این را نخواسته است. مشق شب خود زندگی است. دیگه نمیتونم بنویسم براش..............