نمایش›پرفرمنس موسیقی آب گرم

در پرفورمنس "موسیقی آب گرم" فرمِ غالب بر روایت، خلاصه گویی و زیاده گویی است
(بوسیله فشردگی یا کش آمدن زمان، بازی با سرعت انجام حرکات روزمره، تند و کند
شدن آنها). روایت اصلی، بازگویی فرایند شکست یکی از اجرا کنندگان توسط خود
اوست. در "موسیقی آب گرم" در ابتدا، نقاشی، تصویر سازی و موسیقی بر اساس کنش
اجرا کننده پیش میرود، اما در ادامه این فرایند معکوس شده و عوامل شمرده شده
دلیلی بر رفتار اجرا کننده میشود و اجرا کنندگان به تغیرات ایجاد شده در
موسیقی و... واکنش نشان میدهند.در این اثر تلاش شده تا جنبه های فانتزی
داستان، و روایت که لازمه داستان گویی است با تصویر سازی، دیالوگ، موسیقی و
نقاشی و فرم به تماشا گر القا شود