نشست›موسیقی در سینما |فیلم: This must be the place|

موسیقی در سینما 
ده هفته، ده فیلم 

دبیر دوره: دکتر مهران پورمندان  

نگاه تخصصی به گونه های مختلف سینمایی در یک روند تاریخی، اجتماعی (از جنبه های مختلف آموزشی – پژوهشی و یا حتی سرگرمی) همیشه می تواند جذاب باشد. با این نگاه، در تاریخ سینما، نوع موزیکال - به عنوان یک گونه - برای مخاطبان حرفه ای و عام سینما شاید از جذابیت و مجبوبیت بیشتری نیز برخوردار باشد. 

هنگامی که از فیلم موزیکال سخن به میان می آید، بلافاصله فیلم های موزیکال دهه های ۳۰ و ۴۰ هالیوود در ذهن متصور می‌شود. آنجا که هنرپیشگان کلام خود را با رقص و آواز در می آمیختند و سرتاسر فیلم با لبخند و شادی طی می شد و به پایان می رسید. اما واقعیت این است که از همان دهه‌ها، درمیان فیلم‌هایی که موضوع خود را با محوریت موسیقی انتخاب می‌کردند کم نبودند فیلم هایی که داستان خود را نیز با موسیقی بیان می کردند و به نوعی موزیکال بودند. در واقع می توان گفت که موسیقی در این فیلم ها روایت را به پیش می برد.

موسسه آپ آرت مان در صدد است تا با نمایش ۱۰ فیلم منتخب زیر، نوعی دیگر از سینمای موزیکال را به نمایش بگذارد. سینمایی که  موسیقی آنچنان در تاروپود روایت فیلم عجین شده است که با آن یکی می شود اگرچه به موسیقی متکی نیست.

- Inside llewyn davis 2013 - برادران کوهن
- This must be placed 2011 - پایولو سورنتینو
- Music room 1958 - ساتیاجیت رای
- Gigi 1958 - وینسنت مینلی
- Visitors 2013 - گادفری رجیو
- Control 2007 - آنتونی کوربین
- Red shoes 1948 - امریک پرسبرگر و مایکل پاول
- Dead for 5 voices 1995 - ورنر هرتزوگ
- 1999 Buena Vista Social - ویم وندرس
- Florence Foster Jenkins 2016 - استیون فریرز

کارشناسان مهمان این دوره عبارتند از:

خسرو دهقان
رامتین شهبازی
رامین صدیقی
روبرت صافاریان
فرزاد موتمن

برنامه دوم

فیلم This must be the place - ساخته پایولو سورنتینو - محصول 2011

زمان: یکشنبه ۱۹ دی ماه - ساعت ۱۸ 

با حضور: رامین صدیقی

پایولو سورنتینو کارگردان ۴۶ ساله ایتالیایی، اهمیت موسیقی را در سینما کشف کرده است. هم از این روست که نقش این عامل بس مهم در آثارش به وضوح نمایان است. او در فیلم هایی چون "دوست خانوادگی"، "عواقب یک عشق"، "ایل دیوا" ... به سرشار از موسیقی‌هایی انتخابی و متن استفاده می‌کند و ببینده را به دنیای شنیداری تصاویر می‌کشاند تا آنجا که موسیقی و تصویر در روایتی شاعرانه در هم می‌آمیزند و در لایه‌ای تنیده در یک تاروپود از یکدیگر قابل تشخیص نمی‌باشند.

" اینجا باید همان جا باشد" روایت خواننده راکی است که به دنبال کشف یک واقعه، سفری بیرونی را آغاز می‌کند که در انتها به سفری درونی تبدیل می‌شود. این فیلم از نگاهی متفاوت به زندگی یک خواننده راک می‌پردازد. خواننده راکی که در مرز ۵۰ سالگی به انتهای مسیر موسیقی رسیده است و تنها اتفاق مهم برای او، خبر تکان دهنده و کشف موضوعی است که قرار است به زندگی او معنایی جدید ببخشد.

این فیلم پنجمین تجربه بلند سورنتینو در سال 2011 و محصول کشورهای ایتالیا، فرانسه و ایرلند است.