فیلم›موسیقی در سینما |فیلم: Gigi|

موسیقی در سینما 
ده هفته، ده فیلم 

دبیر دوره: دکتر مهران پورمندان  

نگاه تخصصی به گونه های مختلف سینمایی در یک روند تاریخی، اجتماعی (از جنبه های مختلف آموزشی – پژوهشی و یا حتی سرگرمی) همیشه می تواند جذاب باشد. با این نگاه، در تاریخ سینما، نوع موزیکال - به عنوان یک گونه - برای مخاطبان حرفه ای و عام سینما شاید از جذابیت و مجبوبیت بیشتری نیز برخوردار باشد. 

هنگامی که از فیلم موزیکال سخن به میان می آید، بلافاصله فیلم های موزیکال دهه های ۳۰ و ۴۰ هالیوود در ذهن متصور می‌شود. آنجا که هنرپیشگان کلام خود را با رقص و آواز در می آمیختند و سرتاسر فیلم با لبخند و شادی طی می شد و به پایان می رسید. اما واقعیت این است که از همان دهه‌ها، درمیان فیلم‌هایی که موضوع خود را با محوریت موسیقی انتخاب می‌کردند کم نبودند فیلم هایی که داستان خود را نیز با موسیقی بیان می کردند و به نوعی موزیکال بودند. در واقع می توان گفت که موسیقی در این فیلم ها روایت را به پیش می برد.

موسسه آپ آرت مان در صدد است تا با نمایش ۱۰ فیلم منتخب زیر، نوعی دیگر از سینمای موزیکال را به نمایش بگذارد. سینمایی که  موسیقی آنچنان در تاروپود روایت فیلم عجین شده است که با آن یکی می شود اگرچه به موسیقی متکی نیست.

- Inside llewyn davis 2013 - برادران کوهن
- This must be placed 2011 - پایولو سورنتینو
- Music room 1958 - ساتیاجیت رای
- Gigi 1958 - وینسنت مینلی
- Visitors 2013 - گادفری رجیو
- Control 2007 - آنتونی کوربین
- Red shoes 1948 - امریک پرسبرگر و مایکل پاول
- Dead for 5 voices 1995 - ورنر هرتزوگ
- 1999 Buena Vista Social - ویم وندرس
- Florence Foster Jenkins 2016 - استیون فریرز

کارشناسان مهمان این دوره عبارتند از:

خسرو دهقان
رامتین شهبازی
رامین صدیقی
روبرت صافاریان
فرزاد موتمن
سعید قطبی زاده

برنامه چهارم

فیلم Gigi - ساخته وینسنت مینلی

زمان: یکشنبه ۳ بهمن‌ماه - ساعت ۱۸ 

با حضور: سعید قطبی زاده

و بالاخره به فیلم موزیکال می‌رسیم. از قفسه فیلم‌هایمان بدون هیچ تردیدی ناب‌ترین آن را بیرون می‌کشیم و نه تنها تاریخ سینما بلکه موسیقی یک دوران را سپری می‌کنیم. جی‌جی / ژی‌ژی (به انگلیسی: Gigi) فیلمی موزیکال و کمدی رمانتیک ۱۱۵ دقیقه‌ای به کارگردانی وینسنت مینلی و با بازی لزلی کارون، لویی ژوردان و موریس شوالیه محصول سال ۱۹۵۸ کشور امریکا.
در دورانی که همه چیز، همه چیز ما را با شتاب با خود می‌برد یک روایت ساده، شاید حتی کمی کودکانه ما را به تعمقی وهم‌انگیز وا می‌دارد. آیا آن دوران گذشته است و دیگر تکرار نمی‌شود؟ ژی‌ژی از دورانی صحبت می‌کند که رویاهای کودکانه در آن نقش اساسی ایفا می‌کنند و یا شاید بهتر است بگوییم کاش ایفا کنند. بیش از هر چیز این باور خیال‌انگیز را در ما بیدار می‌کند که آواز شهر هنوز هم شنیدنی است. اصوات می‌توانند با رنگ‌ها درآمیزند تا آن حس سبکبالی به ما دست دهد که انگار فراموش شده است. 
وینسنت مینلی در ژی‌ژی با طراحی درخشان و نوای هنرپیشه - خوانندگانش از دل نگرانی‌های ساده ابتدای قرن بیستم سخن می‌گوید. دل نگرانی از دست دادن آن کس که دوستش داریم و یا غم ترک آن کس که دوستش داشته‌ایم، موضوعی که هیچگاه کهنه نمی‌شود، اما با زبان موسیقی خاطره‌ای به یاد ماندنی به جای می‌گذارد.
ژی ژی برنده ۹ اسکار و بسیاری جوایز دیگر از جشنواره‌های دنیا یکی از به یادماندنی‌ترین کمدی موزیکال‌های تاریخ سینما ساخته شده در سال ۱۹۵۸ است.