تازه‌ها امتیازداران پرفروش‌ها تیراول 🧩
کجا؟ کِی؟ چجوری؟
امروز
در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
کجا؟ کِی؟ چجوری؟
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
عمومی وفاداری دانشجویی پلاس
تازه امتیاز پرفروش
الفبا تاریخ آغاز
تیوال نمایش نسبیت خاص
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 18:42:20
امکان خرید پایان یافته
 خانه ‌هنرمندان ‌ایران- ‌سالن ‌استاد ‌انتظامی
۱۵ بهمن تا ۰۲ اسفند ۱۳۹۵
۱۷:۱۵
بها: ۱۵,۰۰۰ تومان
:  بهار ‌کاتوزی
:  سمانه ‌زندی ‌نژاد
  بهار ‌کاتوزی
  روح ‌الله ‌زندی ‌فرد   علی شیرخدایی   محمد ‌صادق ‌زرجویان (کت ‌استودیو)   میلاد ‌حاجی ‌زاده   امیرحسین باباییان، احمد باباییان، محمد ‌حسن ‌درباغی ‌فرد
شهر
تهران

گزارش تصویری تیوال از نمایش نسبیت خاص / عکاس: سید ضیاء الدین صفویان

... دیدن همه عکس‌ها ››

اخبار

›› «نسبیت خاص» تمدید شد

›› «نسبیت خاص» به خانه هنرمندان می‌آید

ویدیوها

آواها

 
گفتگوی تیوال با بهار کاتوزی
 
گفتگوی تیوال با سمانه زندی نژاد

مکان

خیابان آیت اله طالقانی، خیابان شهید موسوی شمالی (فرصت سابق)، باغ هنر، خانه‌ی هنرمندان ایران، تماشاخانه استاد عزت‌اله انتظامی
تلفن:  ۸۸۳۱۰۴۵۷، ۸۸۳۱۰۴۵۸

نقشه بزرگتر و مسیریابی
برجسته همه
گفت‌وگو نقد کاربران نقد کارشناسان دیالوگ‌های ماندگار
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نقد کاربران
خریدار
روح اله زندی (ruhi123)
نگاهی به نمایش «نسبیت خاص»/ احسان زیور عالم

گربه شرودینگر در جعبه سیاه آلبرت عزیز


«نسبیت خاص» گامی برای رسیدن به اسلوب‌های نمایشنامه علمی است، نمایشنامه‌هایی که در ایران مغفول مانده‌اند و می‌توانند چارچوب‌های نوشتاری و اجرای تئاتر را دستخوش ... دیدن ادامه ›› تغییر کنند.


دختری عشق را ورای آن همه اعداد و حروف یونانی درک کرده است. او فارغ از جهان فیزیکی، عشق را در متافیزیک یافته است؛ اما عشق در بزنگاه کشف رابطه این دو ساحت گم می‌شود. یک جسم فیزیکی در امری متافیزیکی مفقود می‌شود تا دختر داستان در اعماق اقیانوس‌ها گم شود. این نیز میان جهان فیزیکی آب‌ها و نظریه سیاهچاله‌ها در اعماق اقیانوس در بستری متافیزیکی فاصله‌ای خلق می‌کند. این مفهومی است که «نسبیت خاص» در ساحت نمایش قصد دارد متبادر کند و ما را به این فکر وادارد که آیا عشق قانونمند است؟ آیا دترمینیسم نیوتنی می‌تواند آن را قابل‌پیش‌بینی کند.

«نسبیت خاص» عنوان یک نظریه فیزیکی است، محصول اندیشه آلبرت انیشتین مبنی بر نقض مکانیک کلاسیک در دو ساحت:

قوانین فیزیک برای همه ناظران در دستگاه مرجع لخت نسبت به یکدیگر ثابت هستند.
سرعت نور در خلاء برای همه ناظران، صرف نظر از حرکت نسبیشان و یا حرکت منبع تولید کننده نور، ثابت است.

حال قرار است این دو نقض در «نسبیت خاص» و در قالب مونولوگی عاشقانه عرضه شود. دانشجوی فیزیک دلباخته استاد خود می‌شود. او دلباختگی خود را وابسته به فیزیک و از منظر بیولوژیکی، شیمی می‌داند؛ اما همان طور که نظریه آشوب معتقد است چیزهایی در دنیا هستند که قابلیت محاسبه ندارند، او بدین نقطه می‌رسد. میان مفاهیمی چون عشق و نفرت نمی‌تواند تعادل فیزیکی ایجاد کند. در گیرودار اثبات راه‌حلی چیزی است که نمی‌تواند از پسش برآید و در آستانه رد یا پذیرش آن عزیزش را از دست می‌دهد. استاد در هواپیمای 370 خطوط مالزی ناپدید می‌شود تا دختر به این نتیجه برسد که سیاهچاله‌ها در اقیانوس نیز وجود دارند.

نمایش «نسبیت خاص» محصول مشترک سمانه‌ زندی‌نژاد و بهار کاتوزی، اثری است که این روزها در غرب از آن به عنوان Scientific Drama نام می‌برند. نمایش‌هایی که پایه و بنیادشان در اصول و نظریات علمی است و در آن کارگردان یا نویسنده تمایل دارد چارچوب اثر را برمبنای علم بنا کند. آثار نویسندگان شاخصی چون تام استوپارد یا مایکل فرین که درگیرانه در حوزه فیزیک به روایت دراماتیک مشغولند، نمونه‌های خوبی برای درک بهتر گونه‌های علمی نمایش است.

در حالی که بستر تئاتر ایران از حضور نمایش‌های علمی تهی است، «نسبیت خاص» یک اتفاق مبارک است که البته به واسطه کوچک بودنش نمی‌توان توقع داشت رسالت عظیمی را به سر منزل مقصود برساند. «نسبیت خاص» یک تلاش است برای آغاز. نمایش یک مونولوگ است با بازی بهار کاتوزی، نویسنده اثر. کاتوزی در تلاش است در نمایش خود با دست‌مایه قرار دادن مفاهیمی برآمده از فیزیک آن را با شرایط متغیر خود در مواجهه با یک رابطه عاشقانه تشریح کند. او وضعیت خود را به شرایط نسبیت خاص تشبیه می‌کند که کلیت اثر است؛ اما در جزییات موارد دیگری نیز نمود پیدا می‌کند.

آنچه کاتوزی به ما نشان می‌دهد تلفیق علم و درام است. تا بدین جای کار جسارت نویسنده ستودنی است؛ اما علم در چارچوب درام رسوخ پیدا نمی‌کند. نمایش سادگی خود را حفظ می‌کند و نمی‌تواند در شیوه روایی دستخوش شکست شود. برای مثال نمایش در یک موقعیت از «گربه شرودینگر» مثال می‌آورد که خود می‌تواند تبدیل به یک ساختار روایی شود. آنچه شرودینگر در تناقض‌آمیز بودن وضعیت ذرات در فیزیک کوانتوم شرح می‌دهد، می‌تواند دستمایه خوبی برای روایت باشد، چیزی شبیه راوی کاذب یا حتی نمونه جذابی چون روایت راشمون‌وار.

با این حال نمایشنامه «نسبیت خاص» خود را درگیر این چارچوب‌ها نمی‌کند. متن اثر تمایلی ندارد ساختارشکن باشد و به آرامی در همان فضای متون مدرن تنفس می‌کند. از همین رو روایت خطی دارد، گره‌گشایی و گره‌افکنی کلاسیک دارد و حتی لفاظ نمی‌شود. سادگی کلام به اجرا نیز رسوخ می‌کند. همه چیز در یک لپ‌تاپ و سه پرده سفید خلاصه می‌شود. مکان نیز براساس این اشیا جلسه دفاعیه فیزیکدان عاشق ماست. از هر پرده یک تصویر مجزا پخش می‌شود. پرده میانی به مسائل فیزیکی اختصاص دارد و پرده چپ و راست به تصاویری ذهنی و سوبژکتیو. این تصاویر ذهنی عموماً مربوط به گذشته هستند و جهان را از دریچه دید شخصیت نمایش ارائه می‌کند.

زمانی که شخصیت فیزیکدان از سیاهچاله‌ها، فضا-زمان و نسبیت خاص صحبت می‌کند بی‌شک پای چیزی به نام جهان‌های موازی نیز باز می‌شود. در این وضعیت مخاطب با سه پرده روبه‌روست که می‌تواند این انتظار را به وجود آورد که مفهوم جهان موازی برایش به تصویر کشیده شود؛ اما چنین نمی‌شود. اجرا در سطح همان مونولوگ ساده در روایت باقی می‌ماند. سعی نمی‌کند ساختاری را دستکاری کند. این نادیده گرفتن برآمده از متن است؛ چون قرار نیست متن آن چنان خودش را درگیر چارچوب‌ها کند. تنها می‌خواهد یک داستان عاشقانه را نقل کند و در انتهای آن یک فکر در سر مخاطب بکارد؛ اینکه عشق می‌توانست محاسبه شود و گویی شدنی نیست. به هیچ عنوان با اثری پست‌مدرن روبه‌رو نیستیم که حتی قطعیت و مشروعیت آنچه روایت می‌کند را زیر سؤال برد. «نسبیت خاص» برخلاف آثار پست‌مدرن احکام خود را قطعی می‌داند و سرگشتگی چندانی ندارد.

پس ما چندان هم با یک نمایش علمی مواجه نیستم؛ بلکه بیشتر با قرائتی رومانتیک از علم روبه‌روییم و از این منظر شاید بتوان کار را با نگاه گوته و هم مسلکانش قیاس کرد. این قیاس نیز اشتباه است؛ چون نمایش چندان خود را درگیر تخیل نمی‌کند و همه چیز در همان سطح باورپذیر آثار مدرن ایرانی باقی می‌ماند.

با این حال تلاش سمانه‌ زندی‌نژاد و بهار کاتوزی برای باز کردن پای فیزیک به جهان نمایش ایران ستودنی است و شاید در آینده با روی صحنه رفتن آثاری چون «آرکادیا» از تام استوپارد یا «کپنهاگ» از مایکل فرین دروازه عظیم علم بر جهان دراماتیک ایرانی نیز گشوده‌تر شود.

https://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/11/27/1327888/%DA%AF%D8%B1%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C%D9%86%DA%AF%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D8%B9%D8%A8%D9%87-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87-%D8%A2%D9%84%D8%A8%D8%B1%D8%AA-%D8%B9%D8%B2%DB%8C%D8%B2
۲۷ بهمن ۱۳۹۵
پیوند این نوشته
حمید عظیمی و مهرداد کیا این را خواندند
امیرمسعود فدائی، ندا و امیرحسین ولی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
گفت‌وگو
مریم اسکندری (m.esk)
سه شنبه ها شد یه روز خاص برای دیدن یه آدم "خاص"


"نسبیت خاص"
عاشقانه ای باشعور؛ شعری ملموس

مونولوگی عاشقانه که در قالب یک جلسه دفاعیه، آن چنان روان اجرا می شود که تو را در تک تک لحظات پر از تردید و سپس اطمینان مونا دانش بنیان در تجربه عمیق عاشقانه اش ... دیدن ادامه ›› همراه می سازد.
مونا دانشجوی فیزیک، که تمام حوادث کاینات را از دریچه علم فیزیک می نگرد حتی در تقابل با نیروی عشق یافته در خود و توجیه تمام رفتارهای ناشی از آن به دنبال یافتن عامل علمی آن است.
فضای قصه براساس رابطه عشق و فیزیک، به درستی جهان ذهنی تماشاگر را با روایت خویش همراه و احساسش را درگیر می کند. گاه می خندد، گاه بغض می کند و سرانجام تلخی که تلنگرمانند بر سرش آوار می شود..

سپاس از بهار کاتوزی عزیز به خاطر متن زیبایش که هنرمندانه آن را اجرا می کند و مونولوگی شیرین و درست به تماشاگر تیاتر هدیه می دهد..
امیدوارم دوستان عزیزی که تاکنون موفق به تماشای آن نشده اند این عاشقانه را از دست ندهند.
۲۶ بهمن ۱۳۹۵
پیوند این نوشته
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
گفت‌وگو
خریدار
روح اله زندی (ruhi123)
«نسبیت خاص» تمدید شد
اجرای نمایش«نسبیت خاص» به کارگردانی سمانه زندی نژاد به دلیل استقبال تماشاگران تا جمعه 29 بهمن ماه تمدید شد.

به گزارش روابط عمومی نمایش، مونولوگ «نسبیت خاص» به کارگردانی سمانه زندی نژاد که این روزها اجرای عمومی خود را در تماشاخانه انتظامی خانه هنرمندان سپری می کند به دلیل استقبال مخاطبان تا 29 بهمن ماه تمدید شد.
در «نسبیت خاص» بهار کاتوزی به عنوان نویسنده و بازیگر حضور دارد.
همچنین روح اله زندی فرد مجری طرح، علی شیرخدایی طراح ویدئو،تکنیک و نور و محمدصادق زرجویان طراح پوستر، بروشور، عکس و تیزر و میلاد حاجی زاده مدیر اجرای این نمایش هستند.
این نمایش پیش از این در فستیوال مونولیو به عنوان اثر برگزیده معرفی شده بود.

نسبیت خاص تا 29 بهمن ماه ساعت 17:15 در تماشاخانه انتظامی اجرا می شود و علاقه مندان می توانند برای تهیه بلیت به سایت تیوال مراجعه کنند.
۲۶ بهمن ۱۳۹۵
پیوند این نوشته
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید