در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نشست درباره هنر، تئاتر، مخاطب و تیوال
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 12:09:42
AATAT
۰۱ اردیبهشت تا ۰۱ فروردین ۱۴۰۲

- دیالکتیک: هرگاه صاحبان دو اندیشه متفاوت "بدون تعصب" با هم به گفت و گو بنشینند، حتما اندیشه والاتر حاصل خواهد شد.
از نظر هگل و مارکس این امر، اجباری و ذاتیِ خرَد است.

- این یک برگه معمولی در سایت تیوال نیست، این گفت و گویی است بین من و نیلوفر ثانی که اغلب در موارد بسیاری باهم اتفاق نظر نداریم اما از گفت و گو درباره نظرات مون لذت می بریم.

این طور تصور کنید که ما در کافه ای نشسته ایم مشغول گفت و گو هستیم و این امکان وجود داره که شما اگر مایل بودین صدای مارو بشنوید.

من ۱۰ سوال دارم در مورد تئاتر، صاحب اثر، مخاطب و سایت تیوال که به تدریج مطرح می کنم.
و پس از گفت و گو در مورد پاسخ سوال، اون رو در برگه درج می کنیم

1) هنر چیست؟ ویژگی های یک اثر هنری کدامند؟

پاسخ: ما برای این سوال به زمان، گفت و گو و مطالعه بیشتری نیاز داریم

2) آیا هنرمند باید در فرایند خلق اثر رضایت مخاطب را در نظر بگیرد؟

پاسخ تقریبا قطعی، خیر هنرمند برای خلق آثار هنری نیاز به در نظر گرفتن نظر مخاطب اش نداره.

3) معیار سنجش عیار هنر چیست؟ (نظر مخاطب؟)




نظرات بسیار مهم دوستان که به بحث جهت میده رو اینجا مینویسم:
بامداد (impressionist)
البته به نظرم در اینگونه مباحث؛ گفتگوی دو نفره خیلی کارامدتر و ثمربخش تر از گفتگوهای جمعی باشه. چون اینطوری انسجام بیشتری وجود داره، پراکندگیِ نظر و دیدگاه بوجود نمیاد (چون به شکلی پرسپکتیویستی هر کسی افقِ خودش رو نسبت به موضوع داره، در گفتگوهای خودمونی و دوستانه نه؛ اما در جلساتِ نقد، این مشکل ایجاد خواهد کرد) و در نهایت طرفین میتونن با دقتِ بیشتری نقد و نظرِ دیگری رو ردیابی و پیگیری کنن و در موقع لزوم بهش واکنش نشون بدن .
و طبیعتن بابتِ این انسجام و تمرکز، مخاطب هم میتونه بهتر موضوعات رو دنبال؛ و نظر و دیدگاهش رو کامنت کنه.

«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
یادداشت
چرا اغلب نظرات کاربران حرفه ای تیوال منفی است؟

این یادداشت را کسی می‌نویسد که هیچکس به اندازه او در ایران، تئاتر نمی‌بیند.
من حداقل دو نمایش و به صورت عادی سه نمایش را در روز تماشا می کنم.

دیروز بعد نمایشی با آقایی که نمی‌شناختم هم صحبت شدم.
ایشون در ماه به سختی یک نمایش را تماشا می‌کرد.
از نمایش ضعیفی که دیده بودیم، به شدت به وجد آمده بود، نه تایم طولانی کار خسته اش کرده ... دیدن ادامه ›› بود نه بازی های بد، نه تهویه سالن، نه تاخیر در اجرا، نه صندلی‌های نامناسب، می‌گفت میخوام تو تیوال بنویسم که چه نمایش فوق العاده ای دیدم و من با چشمان متعجب داشتم فکر می کردم که شوخی می کند یا جدی می گوید.
به نظر مسئله اینجاست که مخاطب حرفه ای تئاتر، نیاز شدیدی به تماشای اثری بی نقص و عالی دارد، اما از 50 تا 70 نمایشی که هر ماه اجرا میرود، مگر چند نمایش دارای چنین ویژگی هستند؟ از نظر من نهایتا 5 نمایش.

مخاطب حرفه ای تئاتر تشنه تماشای نمایش در شرایط ایده آل است و هر نکته منفی خاطرش را مکدر می‌سازد.

بر خلاف مخاطبین سینما یا کتاب خوان ها که در هر ماه و فصلی از سال امکان مواجه شدن با هر تعداد اثر خوب را دارند، مخاطب تئاتر مجبور است از بین گزینه های موجود کاری را برای تماشا انتخاب کند.

این موضوع باعث ایجاد این شکاف عمیق و این تناقض های آشکار در بین نظرات مخاطبین کم تئاتر بین و مخاطب حرفه ای می گردد.

آخر این یادداشت به این فکر کردم که چه تصویری مناسب است که به همراه این متن در تیوال منتشر کنم و نتیجه کمی با نمک بود :) :(

پ.ن: اون آقا حسابدار بود و تئاتر رو به مثابه یک سفر کوتاه در یک تعطیلات یک ساعته انتخاب کرده بود.
به نظرم در مقابل واژه اهل تئاتر یا تئاتری باید واژه توریست تئاتر هم داشته باشیم.



درود بر شما جناب جاویدی
آقا چقدر خوب نوشتین، حالا متاسفانه وقتی میایم می نویسیم نمایش بد بوده و دوسش نداشتم میشیم باند و مافیا و عوامل بیگانه که پول گرفتن تا نمایش هارو زمین بزنن
۱۵ شهریور ۱۴۰۱
*مریم* (paeez)
بخاطر شرایط سختیگرانه و غیر علمی که توسط غیر متخصصین به فضاهای فرهنگی (خصوصا تاتر) تحمیل شده، هم کیفیت کارها افت کرده و هم سلیقه مخاطبین به شدت تنزل پیدا کرده.
تعداد کارهای بسیار خوب نسبت به دهه های گذشته واقعا کم شده. تازه با احتساب افزایش سالنهای تاتر و افزایش اجراها، بازهم تعداد اجراهای قابل قبول به شدت افت کرده.
و اینکه اغلب هنرمندان با سواد در این زمینه یا منزوی شدند یا مهاجرت کردند.
جمع این دلایل باعث میشه به قول شما بعضی تماشاگران با دیدن یک اجرای ضعیف مشعوف و هیجان زده بشوند
اگر امثال بیضایی و رضایی راد و ... دیدن ادامه ›› ... امکان فعالیت راحت و بدون دغدغه داشتند، قطعا هم جوانان با انگیزه بیشتری کار می کردند و هم تماشاگران سطح مطالعات و دانش خودشون رو افزایش می دادند.
ولی افسوس...
الان میدان خالی شده از هنرمندان باسواد و تماشاگران پیگیر
فکر کنم همین ماهایی که داریم با عشق و علاقه تاتر می بینیم کمتر از هزار نفر باشیم و این واقعا دردناکه
۱۵ شهریور ۱۴۰۱
جسارت میکنم این کامنت رو میذارم.به قول امیر مسعود این فقط نظر شخصی من هست.

اینکه هرچقدر تیاتر بیشتری ببینیم پس نظراتمون درست تر هست رو قبول ندارم.من شرایط زندگی و کارم اجازه نمیده بیشتر از چند بار در ماه بیام پس اصولا وامیستم اجراها به نیمه برسه نظرات رو میخونم پرس و جو میکنم بعد میرم..اما دوستانی دارم اهل ادبیات و هنر از من کمتر میان ولی وقتی در کنارشون اجرایی میبینم بعد از دیدن نمایش لذت میبرم از هم صحبتی باهاشون.نظرات منفی و مثبت گاه به سلیقه برمیگرده گاه به شرایط و در کنارش به اجرا.ممکنه یکی از دیدن اجرایی به وجد بیاد که دیگران نه و برعکس.هنر چیزی جز این ارتباطها نیست.اگر نمایش خوب کم شده بیشتر بخاطر محدودیت هاست هرچند بازم کم نیست اجراهای ارزشمند
۱۵ شهریور ۱۴۰۱
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
ممنون نیلوفر جان از وقتی که گذاشتی، جواب سوال دوم:
پاسخ تقریبا قطعی، خیر هنرمند برای خلق آثار هنری نیاز به در نظر گرفتن نظر مخاطب اش نداره.

حالا سوال سوم:
اگر اقبال عمومی (نظر مخاطبان) در قبال یک اثر هنری معیار سنجش عیار آن اثر نیست،
پس معیار سنجش عیار هنر چیست؟

(برای درک بهتر سوال مصداق هایی رو مطرح می کنم که شاید قابل توجه باشند
تابلوی مونالیزا، شام آخر، و شب پر ستاره شاید معروف ترین آثار هنری ... دیدن ادامه ›› دنیا باشند
مقایسه کنید کنسرت با شکوه فردی مرکوری و خاکسپاری ساموئل بکت رو که گویا خیلی با شکوه نبوده
مرتضی پاشایی و لطفی و نولان و فلان و ...)


پ.ن: توی سوال اول و دوم و سوم،‌ منتظر یه مسئله ام که نمی دونم واقعا مهم و تاثیر گذار هست یا نه
به نظرم حتی تو سوال اول هم میشه در نظر گرفت
"منتقدین و روشنفکران"
که گویا تاثیرات عجیبی بر عیارسنجی هنر دارند
در مواردی حتی حس می کنم تعیین اینکه چیزی اصلا اثر هنری هست یا نه (سوال دوم) یا اینکه این اثر اصلا در تعریف هنر جای میگیره یا نه (سوال اول) موثره
نیلوفر ثانی (niloofarsani)
درود رضاجان..
خب شاید اول بد نباشه موضع گفتگومون رو درباره هنر به یک مقطع زمانی محدود کنیم که بتونیم دقیق تر و مصادقی تر بریم جلو. بنابراین با توجه به مثالهات و دوره ای که در اون هستیم شاید بهتره درباره هنر مدرن صحبت کنیم. یعنی هنری از اواخر قرن 19 به بعد که سپس به هنر پست مدرن تا قرن بیستم و هنر معاصر می رسیم.
اگر در این قالب صحبت کنیم پاسخ به سوالت خیر هست. چون هنر با میزان استقبال مخاطبش معیار نمی گیره. ما در بخش مهمی از هنر به " پاپ آرت " یا "هنر عامه پسند " بر می خوریم که الزاما هنری سخیف نیست . اما گونه ای ست که به سلیقه عام و روز جامعه نزدیک هست. این سلیقه بدون شک تحت تاثیر عوامل زیادی به ویژه وضعیت فرهنگ و هنر در اون جامعه منشاء می گیره. حتی ممکنه این سلیقه توسط سیستم حاکم اونقدر تبلیغ ... دیدن ادامه ›› یا تکرار بشه که ب سطح سلیقه عمومی دربیاد و یا برعکس ..پس اقبال عمومی الزما معیاری بر عیار اثر هنری نمی تونه قلمداد بشه
معیار سنجش هنر در دوره ای که اشاره کردیم از نظر من ( که بازهم کلی نظرات متفاوت از پل کله و دوشان و دیگر تجسمی ها و آوانگاردها و فیلسوف ها در این باره هست) وجود اصالت در آن هنر هست. اصالت یعنی ویژگی های اثر هنری به درون مایه های خود اثر مرتبط باشه و تجربه ای نو و بدیع بسازه. نه کلیشه ای و نه تقلبی...اصالتی که مشمول تاریخ مصرف و قشری و طبقاتی و ایدئولولوژیک بودن نیست . ماهیتی از جنس اندیشه، زیبایی و تاثیرگذاری داره . در خدمتِ یک تفکر خاص نیست و دارای نیروهایی درونی ست که مدام در جریان و حرکت هست.. یعنی قادر هست با مخاطبش هر بار به شیوه ای برخورد کنه که معنا و ویژگی هایی منحصر به فردی منتقل می کنه.. بدون تظاهر و بدون ادا...
وقتی هنری مبتذل نباشه، اصالتی داره که باعث عیار اون میشه. بنابراین ممکنه مخاطبان کمی داشته باشه که منافی اصالتش نخواهد بود.

بنابراین در دو مقایسه ای که داشتی مسلما پاسخ روشن هست که کدام رو می توان به عنوان یک هنر اصیل با عیار معتبر پذیرفت.

درباره روشنفکران و منتقدان به نظرم یک مبحث جدا باید باز کنیم. اما موافقم که در برخورد با یک هنر نو و پیشرو مسلما نیازمند راههای برای درک بهتر اون اثر هنری هستیم که از عهده هر کسی بر نمیاد.

۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۱
رضا جاویدی (rezajavidi)
نیلوفر ثانی
درود رضاجان.. خب شاید اول بد نباشه موضع گفتگومون رو درباره هنر به یک مقطع زمانی محدود کنیم که بتونیم دقیق تر و مصادقی تر بریم جلو. بنابراین با توجه به مثالهات و دوره ای که در اون هستیم شاید ...
حداقل ده سال از تعریف هنر توی ذهنم که همیشه روی اون حساب می کردم و معیارم بود میگذره
این تفکر ده ساله رو بدون تعصب کنار می گذارم چون فکر می کنم تعریف شما، رسا تر، صحیح تر و مناسب تر از چیزی هست که فکر می کردم
چقدر این جمله فوق العاده است:
دارای نیروهایی درونی ست که مدام در جریان و حرکت هست

چیزی شبیه ژن، دارای نیروی درونی که مستقلا می تونه اون رو توی زمان ماندگار کنه
یکم به زمان احتیاج دارم برای درک کاملش
دوباره میام و می نویسم
بی نهایت سپاسگزارم ازت که اندیشه ات رو به اشتراک میگذاری
۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۱
نیلوفر ثانی (niloofarsani)
رضا جاویدی
حداقل ده سال از تعریف هنر توی ذهنم که همیشه روی اون حساب می کردم و معیارم بود میگذره این تفکر ده ساله رو بدون تعصب کنار می گذارم چون فکر می کنم تعریف شما، رسا تر، صحیح تر و مناسب تر از چیزی ...
ممنون از لطفت رضا جان.. اختیار داری، لطفا درباره نظرت بیشتر بگو.. مطمئنم مواردی رو در نظر داشتی که ارزشمندند و چه خوبه که به تبادل و تعامل برسه.
۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۱
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خب سوال دوم نیلوفر جان:

آیا به طور کلی آثار هنری مخاطب بیس هستند؟ یا هنرمند پیش و هنگام خلق اثر باید واکنش مخاطب رو در نظر بگیره؟
یا حتی جهت رضایت مخاطب اثر رو خلق کنه؟

(نوشتم سوال دوم چون شاید نیاز باشه قبلش بپرسیم هنر چیه و به چه چیزی میشه گفت اثر هنری، اما اگر نیاز نشد اوکیه)

تصویر:
Drunken Celestial
Liang Kai 梁楷 (fl. first half of 13th century) -
Transmission and Fusion. Dynastic Renaissance: Art and Culture of the Southern Song (exhibit).
Taipei: National Palace Museum.
رضا جاویدی (rezajavidi)
چیزی که خودم فکر می کنم اینه که اگر برای مخاطب یا خوشامد مخاطب ساخته بشه جنبه پاپ آرت , عامه پسندانه پیدا می کنه
(بدون اینکه اسم هیچ غذایی باشه، باعث شه یه جایی اشتهایی وا شه)

که باز اینم نمی دونم، بگو بهم، فکر می کنم مستقیما باعث افت ارزش کار میشه مثل نمایش های گیشه ای
۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱
فرزاد جعفریان
من که فقط از نظر دوستان استفاده‌ میکنم و می آموزم، فقط یک چیزی تو پرانتز بخوام بگم به نظرم هنرمند میتونه خالق هر نوع اثری باشه ولی اگه معتقده اثرش زوایای هنری والا و خیلی خاصی داره اون رو برای ...
کاملا موافقم باهات فرزاد جان، نباید سلیقه مخاطب تاثیری بزاره و چیزی که فکر میکنه درست هست رو ارائه بده، باید پذیرایی همه نظرات باشه، با آغوش باز
۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۱
رضا جاویدی
حسام عزیز اصلا هدف من از طرح این سوالات در درجه اول این بوده که بیایم برخورد بدیهی با هنر نداشته باشیم و طوری رفتار نکنیم انگار ما میدونیم دقیقا هنر چیه و چرا موسیقی می تونه در کمترین زمان ...
دقیقا درسته.
من هم خیلی مایلم گه اینجا پلتفرمی باشه که پیچیدگی هاشو به گفت و گو بشینیم.
خیلی کم اتفاق میوفته، به دو دلیل فکر کنم، یک اینکه بیشتر گفت و گو ها در کافه یا دم در همون سالن انجام میگیره، دو اینکه اگر کسی جایی رو متوجه نمیشه بنا به هر دلیلی نمیاد مطرح کنه که اینجاش به نظرتون چی شد و ...
۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۱
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید