سریال›نوبت لیلی

سریالی با فضایی آغشته به افسانه، طلسم و متافیزیک با دوز بالای نمادگرایی؛ اما یک چیز حیانی را ندارد، ریسمانی (برای اتصال مخاطب با این فضای پر رمز و راز ) که در دستان بیننده قرار گیرد و با کنجکاوی مسیرش را دنبال کند تا ببیند انتهایش کجاست.
هر قسمت منتظری تا بالاخره سر این ریسمان را فیلمساز به دستت دهد اما با کلافی سردرگم روبه رویی که خسته ات میکند و چیزی جز ترکیبی آشفته از ویدئوکلیپهایی خوش آب و رنگ همراه با موسیقی ایی پر ضرب نمیبینی...

اساسا هم بهتر است با قوانین دست و پاگیری که در سینمای ما وجود دارد سراغ این جور فضاها نرفت. شال و روسری داشتن شمایل اسطوره ای یا آدمها در بعد فرا زمانی و فرا مکانی بیشتر خنده به لب آدم میاورد.