[بی حسی موضعی]?
قلاده بدون سگ ؛
از دسته فیلم های ۵=۲+۲
به اصطلاح فیلم های بی منطق
ژانری متفاوت ، جذاب و سرگرم کننده
روایت متفاوت داستان در شبی متفاوت .
بازی خوب سهیل مستجابیان ک به تازگی وارد سینما شده و خوب خودشو نشون داده .
تلفیق داستان های دو شخصیت در یک شب متفاوت .
تمام اتفاقات پیش
... دیدن ادامه ››
امده در فیلم و حتی کوچکترین صدای شنیده شده حساب شده بود .
فیلم یک یا دوتا داستان نداشت ، پشت سر هم اتفاقاتی کوچک و بزرگ میفتاد که خودش داستان فیلمو میساخت ، به طوری که نشه خلاصه فیلمو برای کسی تعریف کرد ، خلاصه شدنی نبود .
بازی خوب باران کوثری و حبیب رضایی و حسن معجونی رو هم که قبلا بارها شاهدش بودیم .
اما میرسیم به بازی متفاوت پارسا پیروزفر ، که با گریم متفاوتش بیشتر جالب توجه شده ، و لباس ها ک مارو یاد فیلم های قرن ۱۹ و ۲۰ امریکایی میندازه .
تعداد کاراکتر ها نسبتا کم بود اما هرکدوم نشون دهنده یه قشری از جامعه بودن ، با طرز صحبت کردن مختص خودشون و یا لباسا و رفتارشون که این از نکات جذاب فیلم بود که افرادی از اقشار و شغل های مختلف شبی رو کنار هم سپری میکنن .
اتفاقاتی توی فیلم میفته که شما درک نمیکنید چرا و چطور ؟ بدون منطق . یا شاید منطقی نهفته که باید با چند بار دیدن فیلم کشفش کنی .
دیالوگای گاه فلسفی فیلم شمارو به تامل وامیداره و باعث میشه دلتون بخواد فیلمو بارها ببینید ، کمدی جذاب یا بهتره بگم زیرکانه فیلم که یکم دقت میخواست بر اینکه به خنده بندازتت و فیلم ازون دسته هایی بود که باید به دقت به همه وسایل صحنه دقت کنی ، شاید چیز جذابی توشون دیدی !
قطعا فیلم یاداور فیلم [ اسب حیوان نجیبی است] هست ، جدا از گروه بازیگری مشابه ، و اینکه اون هم فیلمی شبانه خیابانی بود و افرادی دور هم جمع شده بودن تا کاری رو از پیش ببرن . ما در فیلم اقای کاهانی هم اتفاقات مشابه رو میبینیم مثل اینکه با پیشرفتن داستان افراد جدیدی به داستان اضافه میشن . در هردو فیلم شاهد حضور راننده تاکسی یا اهنگسازی هستیم ، یا تناقض بین رفتار و شخصیت افراد متفاوت. اما خب روایت دو فیلم کاملا متفاوت بود ، در فیلم اقای کاهانی روایتی پیوسته رو میبینیم و تدوین جور دیگه ایه اما در این فیلم این طور نیست .
یکی از هیجان انگیز ترین چیزی ک توی این فیلم دیدم ، یا بهتره بگم شنیدم موسیقی فیلم بود ، به طوری که وقتی تیراژ اول فیلم رفت ، شوکه شدم و تقریبا حدسم درباره ژانری که قرار بود ببینم به کلی تغییر کرد . موسیقی متفاوت و شاید سوپرایز کننده و بیان کننده این بود که ( شما قرار نیست فیلمی خشک و جدی یا عادی ببینید ) که این هیجانو مدیون آریا عظیمی نژاد هستیم .
با اینکه نورپردازی در فیلم هایی از این نوع بسیار سخته و ممکنه با الودگی نوری شهر تداخل پیدا کنه ، اما نورپردازی فیلم عالی بود انگار که چراغ اتاقی در شب روشنه و همه چیو میشه واضح دید .
با توجه به روایت متفاوت فیلم ترجیح میدادم فیلمبرداری متفاوت تری ببینم ، یه چیزی تو مایه های سرکوب یا آشفتگی یا ترکیب این دو .
به شخصه به شدت علاقه مند فیلم هایی هستم که انسان های فیلم درگیر فیلم داخل فیلم میشن ، بهتره این طور بگم ، معلق بودن شخصیت ها بین واقعیت و فیلم ، که حدس میزنم بهترین نمونه این جور داستانا رو توی [جنایت بی دقت] شاهد خواهیم بود .
با اینکه فیلم های شبانه خیابانی که از انواع مورد علاقه منه ، دکوراسیون خاصی لازم نداره اما توی این فیلم دکور لوکیشن هایی ک مدت کوتاهیم توش بودن قابل توجه بود ، مثل خونه بهمن که به شخصه عاشق کمد یا همون استودیو اهنگسازیش شدم .
هر کاراکتر ، چیزی داشت که میتونست شخصیتش رو تا حدی شرح بده ، مثلا خانه بهمن ، اتاق کوچک جلال و پوسترای روی دیوار ، لباس های شاهرخ و موهای چتری ماری .
اما کاش نکات و وسایل قابل توجه بیشتری توی فیلم کار گذاشته میشد ، که لوکیشن خانه بهمن بهترین جا برای پیاده کردن این ایده بود ، تابلوهای عجیب غریب ، یا وسایل عجیبی که هر دفعه فیلم رو ببینیم متوجه یکیشون بشیم .
شخصیت پردازی ، هم در سناریو خوب بود هم در عملکرد بازیگران ، عملکرد گریمور و طراحی لباس ، حتی گربه ای که بهش شخصیت داده شده .
و اما بگیم از پایان فیلم
پایان هر چقدر که بگم بینظیر کم گفتم
البته که منتظر پایانی متفاوت و جذاب بودم ، اما طبق بخش های دیگر فیلم غافلگیر شدم . اصولا پایان فیلم ها در ذهن میمونه و حسی که شما از فیلم گرفتید بخش زیادیش مربوط میشه به پایان فیلم ، که با این اوصاف هنگام یاداوری این فیلم حس خوب پایانش یادم نمیره .
فیلم رو باید چند بار دید تا تمام چیزای نهفته درونشو درک کرد ، یه حس بیخیالی که سراسر فیلمو فرا گرفته بود . فیلم بسیار زیرکانه بود ، میتونی مفهومای مختلفی ازش استخراج کنی ، ولی هر چی بود ، لذتبخش و به یاد موندنی بود .
P.H~|??
تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
آریا عظیمی نژاد
آریان امیرخان
محمد ابراهیمیان
حمیرا نعمت‌الله
آرش صالحی
