نمایش›ابلوموف

اقتباس نمایش از یک اثر ادبی کلاسیک کار ساده ای نیست. باید بتوان با دقت و مهارت صحنه هایی که نیاز است و دیالوگهایی که لازم است را از میان انبوهی از نوشتار بیرون کشید و کمی جلایش داد و با تغییرات اندک که همزمان بتواند به متن اصلی وفادار بماند را چاشنی کار کرد تا بیننده ای که چه اثر را خوانده و چه نخوانده بتواند با کار ارتباط برقرار کرده و راضی از سالن نمایش خارج شود.
به عنوان کسی که رمان را خوانده و ارتباط عمیقی با آن داشته ام می ترسیدم نکند پرداخت دم دستی و سطحی ارتباطم را با تصوراتم بر هم زند اما خوشبختانه اینگونه نشد و این گروه و در راس آن جناب پیام دهکردی در نقش ماندگار ابلوموف از پسش بر آمدند و کاری در خور صحنه نمایش پدیدار نمودند.
البته نمایش گاه از نفس می افتاد و همچنین صحنه هایی همچون دیدار و وداع ابلوموف با ولگا آنچنان که در متن اصلی با ظرافت و کمال تصویر شده اند آنچنان که باید و شاید در نیامده بود، اما در مجموع از دیدنش به هیچ عنوان پشیمان نیستم و شاید تا مدتها زمانی که نام ابلوموف را مرور کنم تصاویری از این نمایش و آدم های آن در ذهنم بازتصویر خواهد شد.
تشکر از تلاش گروه و به امید روی صحنه آمدن اثرهای بزرگ دیگر کلاسیک...