در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال فیلم‌تئاتر اپرای کاسپار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 13:11:24
خـریــــد
٪۳۰ تخفیف
بها: ۳۵,۰۰۰ تومان
+ ۱۰% مالیات ارزش‌افزوده
انسان اولیه به نام کاسپار، در طبیعت متولد می شود، با آرزوی عمیق به دست آوردن سیب ممنوعه وارد جامعه مدرن می شود. او دوران مختلف را در این جامعه به آموزش نوشتن و گفتن کلمات را سپری می کند، اما وقتی می خواهد آزادانه فکر کند و از این کلمات استفاده کندماجراهایی برایش درجامعه رخ می دهدو...

- مناسب برای مخاطبان بالای ۱۸ سال.

«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
ماهیچ چیز را نمیتوانیم تکرار کنیم،زمان تکرار شدنی نیست!
زمان ما همان زمان شماست!
ما نقشی جزنقش خودمان بازی نمیکنیم!
درودبه مهر،به نظر من اوج داستان در دوقسمتش بود، یکی آن قسمتی بود که کاسپار گفت: میخواهم بدانم ?وبه دنبال پاسخ سوالاتش بود و دیگری آنجائیکه اجازه حرف زدن نداشت وبر دهانش بر چسب سکوت زد? و تصمیم گرفت بنویسد✏
حامد جبارزاده، تانیا و امیر مسعود این را خواندند
سیمین اسکندری و ستایش رحیمی این را دوست دارند
درودها
با سپاس از دوستانی که برای به بار نشستن این تئاتر زحمت کشیدند.

از دید این کمترین نمایش اپرای گاسپار در کل نمایش موفقی است و با کمی تساهل می تواند نمره قبولی هم بگیرد.
نمایش نسبتا خوب گذار انسانی ، از زایش درطبیعت و شناخت حسی آن تا میل به دانایی و حضور در بحرانهای زندگی اکنون را میتوان از نقاط ... دیدن ادامه ›› قوت این نمایش در نظر گرفت.
از دید بنده بیان و نمایش اشتباه گاسپار در میل به دانایی انهم با زدن نقاب و اینکه میل دارد "آنطوری باشد که قبلا کسی دیگر بوده" از دیگر نقاط قوت نمایش است زیرا این درد اغلب ما انسانهای امروزیست که توهم دانایی داریم و گاه حتا نمی دانیم در حال تقلید از دیگرانی هستیم که خود در حال تقلید دیگران هستند.
و اینکه راه رهایش و پرواز سبکبالانه از این اسارت در سکانس پایانی رهایی از ملزومات زندگی مدرن و بازگشت به طبیعت و کرنش در برابر آن بیان می شود را نیز می توان قابل تحسین دانست.

اما بیان متن پایانی توسط کارگردان بصورت صدا در این نمایش را مناسب نمی دانم زیرا بیننده را مجبور به پدیرش نطر رسمی و یگانه ی کارگردان می کند. چه بسا بیننده ای که بخواهد برداشت آزاد خود را از اثر داشته باشد با این صدای بیانیه گونه و دستوری که متاسفانه خوب هم اجرا و رکورد نشده دیگر نتواند ذهنش را رها کند و یا متاسفانه برداشت خود را در تعارض با این صدای دستوری ببیند.
جمله ها در این بیانیه پخته نیستند و گویی تنها توصیه هایی بوده که بداهه به ذهن میرسیده اند.
حتا کارگردان می توانست با جملات بسیار کوتاهتر و منسجم تری بیان مقصود کند و یا با ترفندی این نکات را در نمایش بگنجاند.

با احترام
مازیار آجورلو
۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۱
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید