نمایش›شهر ما

نمایشی سه پرده‌ای که در هر پرده نسبت به پرده قبل سقوط آزادی را تجربه می‌کرد و به همراه خودش تماشاچی رو هم به همراه می‌برد.
یک بلاتکلیفی و عدم تناسب تمام عیار که مشخصاً از رودربایستی معجونی در استفاده از برخی افراد میاد.
معجونی باید قبول کنه که ایرانشهر، خندوانه نیست و تئاترِ حرفه‌ای که مردم به‌خاطرش پول میدن تلوزیون نیست که بشه با چندتا کارآمور، آزمون و خطا کرد.
درکل اما جرقه‌هایی فرح بخش و قابل دیدن و دیگر هیچ
راه نجات: اجرای نقش راوی/مجری توسط معجونی و استفاده از "بازیگر" به جای ادای پز روشنفکری و تیکه انداختن به دیگر تئاتر ها.