نمایش›پرواز آوانگارد قفس

ایده شخصیت و جان دادن به اشیاه یا حیوانات یا گیاهان یا...به جای آدم همیشه جالبه حالا چه میخواد مثل نمایش تاکسیدرمی با حیوانات باشه چه در این نمایش با چیزهایی مثل درخت و اینه و ...
برای من داستان و شخصیت قفس دوست داشتنی تر و عمیق تر بود و اگر در مابقی کاراکترها این اندازه حفظ میشد کاری قویتر بود...همینطور ماهیت آدامس و سرنوشتش عجیب و درگیرکننده ست...
برخلاف اگزیستانسیالیست ها با معنا ساختن برای زندگی موافق نیستم و معناگیر نیست این جهان و چه نویسنده دنبال چنین چیزی بوده چه نه حرفی که میخواد از آدم ها بزنه قابل فهمه...
با همه کم و کاستی ها و ساده بودن کار و شخصیت هایی که میتونستن بهتر پرداخت بشن, بیشتر به عنوان یک تجربه به این نمایش نگاه میکنم تجربه ای هم برای گروه هم تماشاگر که در چنین فضا و مفاهیمی کند و کاش کنن...