یک نمایش جمع و جور و بی ادا و اصول . وقتی حفظ و ایجاد دوستی ها، محتاج بهانه می شوند و در عین حال همان بهانه می تواند تا چقدر کارد بر گلوی همان روابط بگذارد . حدیث نفس همه ی آدم ها در هر کجای این جهان .
بازی های بسیار خوب و راحت و صمیمی با یک کارگردانیه اندازه . بازیگران برای خوب بودن تلاش نمی کنند . خوب هستند . زیرا که زندگی را وارد بازی شان کرده اند. در نتیجه حضورشان به شدت باور پذیر و متقاعد کننده است .
تماشای این تئاتر را توصیه می کنم .
کامکار گرگانی