دکور، موسیقی و بازی روزبه حصاری خوب بود.
یک موردی که تو ذوق من زد استفاده از تیکه کلام ها و شوخی های امروزی بود (حالا به بهانه خنده گرفتن یا هرچیز دیگر) آنهم در صورتی که با اثر آنقدر ایرانیزه شده‌ای مواجه نیستیم.
در کل نمایش بدی نبود. خسته نباشید.
(قبل از شروع نمایش با تاکید فراوان و ویژه‌تر برای خاموش بودن تلفن همراه، به واسطه فیلم برداری از اثر در آن‌شب؛ باز هم وسط نمایش گوشی فرد محترمی زنگ خورد. صد تاسف برای قشر مثلا فرهیخته مملکت.)

امروز یادم افتاد فراموش کردم برای ریچارد سوم نظر بنویسم.
یه نور بده... :)
کار از آنچه در نظرات میخواندم و از نمره‌ای که داشت (که البته هیچکدام دلیل خوب یا بد بودن صرف یک اثر نیست) برایم جذاب تر بود.
ساین ها را خیلی دوست داشتم مخصوصا ''بوسه مرگ''.
بازی ریچارد و مادرش خوب، اما طراحی صحنه و لباس بسیار معمولی بود.
در کل برای یک نمایش در حال و هوای پست مدرن بسیار قابل احترام و دیدنی بود.
درخشان باشید.
بماند به یادگار از آخرین نظر پس از اتمام نمایش.