«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
اجرای پنجشنبه شب رو تو تماشاخانه ایرانشهر دیدم. از نگاه من نمایش عالی نبود، ولی انصافا ایراد بزرگی هم نمیشه ازش گرفت و تو چارچوب خودش از متوسط بالاتر بود. ایده داستان (چالشهای خانه اشتراکی) تازه بود، اما برای پختهتر شدن خیلی جای کار بیشتری داره. از نقاط قوت نمایش باید به بازی آقای کرامتی (مثل همیشه عالی و دلنشین) و بازی خوب خانم آیسان حداد اشاره کنم. این نمایش لیاقت این رو داره که هر شب ظرفیت تمام سالن رو کامل کنه. عرض خسته نباشی و خدا قوت به همه گروه 🌹🌹🌹
اخیرا این نمایش رو دیدم. نمایش خوب و باکیفیتی بود. دقیقا هم نظر آقای احمد مطهری هستم (کمی پایینتر نظرشون رو نوشتن) و پیشنهاد میکنم حتما بخونین. تنها نکته ای که بخوام اضافه کنم اینکه کمی از نظر من زمان اجرا طولانی شد و اواخر نمایش خیلی از تماشاچیان گوشیها رو روشن کرده بودن و تلگرام و اینستاگرام چک میکردن. از نظر من میشد با همین کیفیت نیم ساعت از زمان اجرا کم کرد (الان 2 ساعت هست).
و همچنین اجرای بسیار عالی و حرفه ای گروه نوازندگان. همه چی عالی و درست. تبریک میگم بهشون. چنان عالی بود که لحظاتی بجای خود نمایش ادم محو تماشای این عزیزان میشه. چقدر دلنشین و خلاقانه و گوشنواز. 🤟🤟🤟
عرض خسته نباشی به کلیه افراد گروه. 🌹👏
@s.ahmadmotahari
فیلم خوبی بود. خط روایی و روند خوبی داشت. بخصوص تعلیق نیم ساعت پایانی. 🌹
با احترام به نظر سایربن، از نظر من خیلی خیلی معمولی بود. بسیار کند و بدون ضرب آهنگ مناسب. بازی خیلی معمولی آقای حیایی. البته این سقف بازی آقای حیایی هست و بیشتر از این نباید از ایشون انتظار داشت. پیش بینی من اینکه در زمان اکران هم موفق نخواهد بود. زمان مشخص میکنه. و یه سوال از دوستانم که بازی آقای حیایی رو عالی میدونن، لطفاً بهترین فیلم آقای حیایی تا امروز رو بفرمایید.
ایده جالبی داشت اما اصلا سلیقه من نبود. در واقع یک نمایش به سبک خیمه شببازی، که فقط با یک آیتم نمایشی (به شکل یه مثلث با ابعاد 20 سانت) اجرا شد. بیشتر یک تجربه دانشجوئی بود. و نکته منفی این که هیچ توضیحی در این خصوص در سایت درج نشده.
فیلم خوبی بود با قصه قابل تامل و روان و بازی خوب خانم نادری. فیلمی ساده و بدون پیچیدگی. درام اجتماعی قابل قبول از آقای ابراهیم ایرج زاد.
بعد از مدتها یه تئاتر خوب و روان دیدم تقریبا تو همه جوانبش. بخصوص اینکه تو قسمتها و پرده آخر دچار افت ریتم نشد. زمانش هم خیلی مناسب موضوع بود و بیخود طولانی نشده بود (دامی که خیلی از تئاترهای مشابه توش میفتن).
در مجموع نمایش خوبی بود و تعادل خوبی بین روایت اصلی داستان و طنز در اون برقرار بود. بنظرم یک سوم پایانی نمایش کمی از ریتم افتاد و کند شد، که کمی باعث خستگی تماشاگر میشد. موسیقی و اجرای گروه نوازنده خیلی خوب بود و نکتهای هم که به چشم میاومد صدای زیبای خانم بهناز نادری بود.