من بازی آقای مصطفی ابراهیمی رو بیش از سایرین پسندیدم هرچند هم بعضی خوب و برخی قابل قبول بودند، جز ایراد واضحی که از دید من کارکتر دکتر، گریم و اکت با لحن اش تطابق نداشت. امشب که ۵ شهریور هست و من به تماشا نشستم، بزرگ ترین صندوق که همان اول باز میشه پشت به مخاطبان در کنار درخت باز می مونه، شخصا من رو آزار می‌داد، ترجیح می دادم رو به مخاطبان یا از بغل چرخیده شده بود که پشتش مقدار زیادی از صحنه رو نگرفته باشه فکر می کنم شب های دیگر اجرا هم همین طور گذاشته بوده باشند. ریتم برخی جاها بسیار یکنواخت می شد که یک بخشی بیش از یک ساعت بودن نمایش، کم تجربگی بازیگران و از شانس، برق رفتن و معطلی بود. و میزانسن عقب مبل ها، خدای من! میشه گفت کاش مینیمالیستی تر طراحی شده بود ولی میزانسن مناسب می داشت.