با آرزوی بهترینها برای تیم مکبث زار
موسیقی پرشور و زنده جنوبی ، بازی های قدرتمند و آمادگی بدنی خیلی خوب بازیگر ها بنظرم نمایش رو دلچسب کرد .
البته برای من ، با نهایت احترام ضمن اینکه به قسمت های کمدی کار خندیدم اما دلچسب تر میشد اگر بدون طنز پیش می‌رفت .
مکبث و مراسم زار کنار هم ابهت و شکوه زیادی دارن و به یاد ماندنی تر و تأثیرگذار تر میشد اگر اثر کاملا تراژدی بود.
باز هم این نظر منه البته :)

بلیت برای بار دوم دیدنش بخرم؟
سوالیه که از وقتی این نمایش رو دیدم دارم از خودم میپرسم ، معمولا آدمی نیستم که بخوام دوبار کاری رو ببینم ولی انقدر جزییات داشت و دوستش داشتم که حس میکنم شاید لازمه بار دیگه به دیدنش بشینم .
اینکه دوستش داشتم خیلی کلیه ، بذارین اینطوری براتون بگم اولش برام کمی خسته کننده و تکرارشونده بود بعد انگار مدل شوخی ها دستم اومد و واقعن برام خنده دار بود تا پرده ی دوم .اوایل پرده ی دوم باز خسته شدم و بنظرم کار افت داشت و بعد رسیدیم به قسمت جذاب و شلوغ پلوغی که نمیتونستم چشمم رو از صحنه بردارم و نمیدونستم دقیقا به کی و چی نگاه کنم .
چند تا از شوخی ها برام بیش از حد جنسیت زده بودن و به جز اون ها بشدت طنزش برام دوست داشتنی بود . در مورد نقش ها با احترام بنظرم از نقش خانوم اسپهبدی بیشتر میشد خنده گرفت اما بسنده کرده بودن به شوخی های سطحی و صدای نازک .
بازی ها هم که به عنوان آماتور خیلی نظر نمیدم ولی خانوم فرازمند و آقای کبودوند موردعلاقه هام بودن و امیدوارم بتونم کارهای دیگشونو ببینم .
در کل که برید ببینید و کیف کنید تا من تصمیم لعنتیم رو بگیرم :)