مدت‌ها بود که نقدی برای نمایش‌هایی که می‌بینم نمی‌نوشتم، اما این نمایش ارزش گفت‌وگو و تحلیل را داشت.

از نظر متن، در ظاهر با یک روایت ساده و روان مواجه بودیم، اما در لایه‌های عمیق‌تر، حرف‌های بسیاری برای گفتن داشت. از آن متن‌هایی که دوست دارم؛ متن‌هایی که به مخاطب اجازه می‌دهند تا خودش پیام و منظور را کشف کند، نه اینکه بازیگر یا متن بخواهد همه چیز را مستقیم و واضح بیان کند. سوال اصلی این بود: خشم چگونه می‌تواند در وجود کسی ریشه بدواند و شخصیتی را برای همیشه تحت تأثیر قرار دهد؟ و اینکه چگونه جایی که در آن به دنیا آمده‌ای یا سختی‌هایی که در زندگی کشیده‌ای می‌توانند تبدیل به زخمی شوند که هرگز التیام نمی‌یابد و همیشه دردش با تو همراه است؟

از نظر دکور، طراحی بسیار دقیق و حرفه‌ای بود. دکوری تمیز، با فکر و پر از جزئیات که نه تنها فضا را باورپذیر می‌کرد، بلکه به روایت نمایش عمق می‌بخشید.

در بازی‌ها، دیدن مازیار سیدی روی صحنه بعد از مدت‌ها، شوق و هیجان خاصی داشت. ترکیب او با خسرو نیز بی‌نظیر بود؛ دو بازیگری که هماهنگی‌شان ... دیدن ادامه ›› نمایش را به سطحی بالاتر برد. امیدوارم در آینده شاهد همکاری‌های بیشتری از این دو نفر باشیم. انتخاب نقش خسرو نیز به‌شدت هوشمندانه بود؛ جسارت کارگردان در دادن صدایی به بخشی از جامعه که معمولاً کمتر در هنر به تصویر کشیده می‌شود، ستودنی است.

بازیگران زن نمایش، هرچند برای من کمتر آشنا بودند، اما تفاوت‌های ظریفی که میان شخصیت‌های اروپایی-آمریکایی و خاورمیانه‌ای به تصویر کشیدند، کاملاً ملموس و تأثیرگذار بود. اروپایی‌هایی که بیشتر بر فردیت و منافع شخصی خود متمرکز هستند، در مقابل شخصیت خاورمیانه‌ای که رنج‌های کودکی‌اش او را وابسته به دیگران ساخته و برایش، از دست دادن همچون زخمی است که هرگز التیام نمی‌یابد.

این نمایش شایسته استقبال گسترده است. اگرچه سالن‌های تئاتر باغ کتاب به‌خاطر موقعیت‌شان ممکن است رفت‌وآمد را برای برخی دشوار کنند، اما این نمایش ارزش دیدن را دارد و قطعاً نباید از دست داد!

درود
این نمایش تمدید می‌شه؟

من روز اول اجرا این نمایش رو دیدم.
از همون ابتدا میزان تلاش زیادی که برای به صحنه بردن این نمایش پر بازیگر صرف شده بود کاملا واضح بود.
از نظر متن، بازیگری و مخصوصا کارگردانی عالی بود. فقط نمیدونم بخاطر سالن بود یا جایی که من نشسته بودم که بعضی از دیالوگ‌ها رو خوب نمی‌شنیدم. البته همون اول نمایش تذکر داده بودن که اگر حواستون پرت بشه و دیالوگ‌ها را از دست بدید، دیدن نمایش براتون مشکل میشه، اما من با سطح توجه 100 درصد بعضی از دیالوگ‌ها رو نمی‌شنیدم و بهتون توصیه می‌کنم سعی کنید برای خرید بلیت ردیف‌های پایین سالن براتون اولویت باشه.
کارگردان خلاقیتی که برای تولید موسیقی بخرج داده بود واقعا قابل توجه بود. در تمام طول نمایش میزان توجه و فکری که روی این اجرا هزینه شده کاملا واضح بود، انگار کارگردان مدت زیادی روی پیش تولید اثر وقت گذاشته بود.
اگر وقت کنم دوباره از ردیف پایین‌تری به تماشای این نمایش میشینم.
خسته نباشید می‌گم به مازیار سیدی عزیز و تیم جوانش ❤

من بازی صابر ابر را دوست دارم و همین بهانه کافی برای دیدن این نمایش بود. بازی ایشون مثل همیشه عالی بود.
متن نمایش تاثیرگذار بود.
با وجود اینکه مونولوگ بود اما صابر ابر به تنهایی نمایش احساسات تمام کارکترهای غایب را بر عهده داشت.
دکور و میزانسن یونیک بود.
امیدوارم تا اجرای بعدی از آقای ابر مجبور نباشیم 6 سال صبر کنیم.

سالن نمایش باغ کتاب بدلیل مسیر سختی که داره بدترین سالن اجراست و بلک باکسش هم اصلا استاندارد نیست.
کماکان با پیش فروش نمایش قبل از شروع اجرا مخالفم!

بنظرم پیش فروش تمام بلیت‌ها قبل از شروع اجرا اصلا منطقی نیست!
مخصوصا بخاطر اینکه سالن چیدمان متفاوتی داره و از الان مشخص نیست که کدوم قسمت ویو بهتری داره!
ضمن اینکه باید یکبار دید و تصمیم گرفت که ارزش بار دوم دیدن رو هم داره یا نه؟!

از سال گذشته که خیلی از گروه‌های اصلی تئاتر تصمیم گرفتن اجرا نداشته باشن، سطح کیفی اجراها پایین اومده ولی با توجه به نقدهای این اجرا و نظرات مخاطبین باید بگم کیفیت سلیقه مخاطبین هم کاهش یافته!
من یکشنبه اینکار رو دیدم و چون اجرا هم تموم شده راحت می‌تونم نقدم رو بگم.
کار ازنظر ایده، متن ، کارگردانی و بازی ضعیف بود. ایده کار جالب بود ولی انقدر پرداخت ضعیفی داشت که ایده منحصربفردش هم به حاشیه برده بود. کارگردان نتونسته بود بازی خوبی از بازیگران بگیره و حتی انتخاب بازیگر مناسبی هم نداشت. بازی‌ها با تپق‌های زیاد نشان از تمرین کم داشت. با توجه به موضوع فلسفی نمایش انتظار پرداخت بهتر و بازی‌های عمیق‌تر داشتم ، اما انگار حتی انقدر تمرین نکرده بودن که نقش بشینه و بازی‌ها پخته‌تر باشن.
درسته که کارگردان و تیم جوانی داشت ولی من اگر بودم به جای عجله برای به اجرا بردن سعی می‌کردم احترام بیشتری برای مخاطبم قائل بشم و اجرای بهتری را روی صحنه ببرم. و کلا متوجه نشدم چرا همچین بحث فلسفی باید برای این گروه انتخاب بشه که بخوان اجرا کنن، چرا بازیگران خیلی جوان باید سعی داشته باشن نقش فیلسوف‌ها و نمایشنامه‌نویس جدی رو بازی کنن؟!!
تنها نکته مثبت نمایش بازی قابل قبول بازیگران زن و شوهر داستان غول مرده، بودند.
ای کاش در نوشتن نقد مثبت انقدر غلو نکنیم که توقع مخاطب را بالا ببریم که تو سالن ناامید بشه!

نمایش رو دیشب دیدم و واقعاً لذت بردم.
داستان خیلی پر کشش و جذابی داره که تا آخر نمایش از ریتم نمیفته و مخاطب رو درگیر نگه میداره.
بازی‌ها واقعاً خوب بود و در طول نمایش بهتر و بهتر هم میشد. من هم شبی دیدم که برق قطع شد ولی دو بازیگر نمایش این مشکل رو به عنوان عنصری از نمایش فروختن و بیننده رو با خودشون همراه کردن که از قدرت و تسلط بازیگرها ناشی میشد.
خسته نباشید و تبریک می‌گم به تمام عوامل نمایش و امیدوارم کارهای بیشتری ازشون ببینیم.

دیشب این نمایش را دیدم. باید بگم که بدون تبلیغ و یا پیشنهاد دوستان این نمایش را انتخاب کرده بودم و توقع نداشتم انقدر تحت تاثیر قرار بگیرم.
واقعاً خوشحالم که این نمایش را در اجراهای آخر از دست ندادم و خیلی ناراحتم که انقدر دیر رفتم که فرصت دیدن دوباره را ندارم.
نمی‌دونم متن با الهام از کتاب یا نمایشنامه دیگری بود یا یک کار اورجینال، ولی عالی بود. خیلی در نوشتن و پردازش دقت به خرج داده بودن تا با توجه به موضوع شعاری از آب در نیاد. موضوع جذاب و خیلی قابل لمس بود.
بازی و آمادگی بدنی آقایان شکری و دلداده عالی بود و خیلی پرت شدن و درگیری روی کف زمین داشتن که صدای استخوناشون شنیده میشد. آیا استاندارد کف سالن نمایش سنگ بدون روکش هستش؟!! واقعا از جان مایه گذاشته بودن تو این اجرا روی سنگ
خسته نباشید می‌گم به تمام عوامل اجرایی ❤

من بلیت برای امشب داشتم که متاسفانه به اجرا نرسیدم. امیدوارم تمدید بشه

دیشب به تماشای این نمایش نشستم. طبق گفته دوستان ترافیک اون زمان خیلی زیاد بود و من 19:26 دقیقه رسیدم که چون با 10 دقیقه تاخیر ورود دادن مشکلی پیش نیومد.
انتخاب جا کاملاً تصادفی و بر اساس تعداد نفرات گروهی که با هم هستید و جاهای خالی باقی مونده مشخص میشه. جایابی افراد رو بازیگران با دقت انجام میدن که همه سریعتر بشینن که یکم آدم رو شرمنده می‌کنن!
من خیلی دوست داشتم که این نمایش رو ببینم چون ایبسن رو خیلی دوست دارم و عموماً نمایشنامه‌هاش تو ایران مجوز نمی‌گیرن.
لذت بردم از دراماتورژی متن و ارتباطی ظریفی که بین متن اصلی و بحث روز جامعه ایجاد شده بود. بازی‌ها خوب بود ولی بازی آقایان چنگیزیان و صیاد برهانی واقعاً در سطح دیگری بود. سعید چنگیزیان بخاطر صدای قوی و قدرت کلامی که داره صحنه رو مال خودش می‌کنه که تنها کسی که با سلاح متفاوت تونسته بود تعادل در اجرا ایجاد کنه آقای صیاد برهانی بود، ظرافت کلام در کنار تسلط بر بازی بالانس قدرت خوبی رو ایجاد کرده بود.
اینتراکتیو بودن نمایش خیلی حرف‌ها برای گفتن داشت و لزوماً نوع متفاوتی از اجرا نبود، کاملاً با متن و نیت کارگردان همراستا بود.
من با توجه به اینکه از نمایش "اینجا پنجره‌ای باز مانده است" هم بخاطر سپردن نقش زن به مرد و یا حذف زن از صحنه انتقاد کرده بودم، ... دیدن ادامه ›› در این نمایش هم با این تفکر رفتم که از این قضیه شاکی بشم، اما یه دیالوگ ظریف ربکا "زن که در جامعه نقشی نداره حتی تو همین اجرا هم نداره" یکم نظرم رو تغییر داد و فکر کردم شاید این کار با یک تیر دو نشون زدن بوده؟! که البته جای بحث و بررسی داره، چون در نهایت زن حذف شده و هیچ توجیه‌ی نمی‌تونه بیکار شدن بازیگران زن را منطقی کنه!
این نمایش جای بحث زیاد داشت ولی من سخن کوتاه می‌کنم!
خسته نباشید می‌گم به گروه اجرایی و امیدوارم از ایبسن نمایش‌های بیشتری ببینیم.

برای بار دوم به دیدن این اجرا نشستم. با توجه به دو اجرایی بودن روز جمعه توانایی و انرژی اسماعیل گرجی برای این متن پیچیده واقعاً فوق‌العاده بود.
این دفعه راحتتر می‌شد به متن و ظرافت‌هایی که در بیان مطلب به خرج داده توجه کرد. حرکت سریع بین روایت‌های موازی بار اول باعث میشه که دقت بیشتری رو خرج فهم روایت کنی ولی بار دوم می‌تونی به لایه‌های مختلف متن توجه کنی. پیمان قدیمی دقت زیادی صرف نوشتن متن کرده که حتی تو قسمت بازی مافیا هم خودش رو نشون میده.
با دوستانی که دفعه اول بود تئاتر میدین به این نمایش رفتم و خوشبختانه تونسته بودن ارتباط برقرار کنن و راضی بودن.
دفعه قبل که دیدم اسماعیل گرجی برای رورانس روی صحنه نیومد ولی این دفعه اومد. چه کیفی میده وقتی می‌تونی بازخورد مستقیم بدی به بازیگری که تا انتهای انرژیش رو صرف کرده تا تو از نمایش لذت ببری.
خسته نباشید می‌گم به تمام عوامل اجرایی