نمایش›پچپچه های پشت خط نبرد

بیشتر شبیه نمایش رادیویی بود واقعا می شد چشماتو ببندی و فقط گوش کنی. 50٪ کار سکوت بود. خیلی زمان از دست رفته داشت که می شد با توجه به موضوع نمایش راحت پرشون کرد. به جز سه نفر بازی بقیه در حد تاتر های دبیرستانی بود. البته اون سه نفر هم فقط نیم سر و گردن از بقیه بالاتر بودن. بعد از 20 دقیقه واقعا نمی تونستم دیگه تحمل کنم فقط به احترام گروه تا آخر نشستم.
متن بسیار آشفته بود. نویسنده سعی کرده بود با چهار تا تعارف و طعنه و کنایه یه حرفی بزنه که موفق نشد. شوخی های کم و داد و بیدادهای زیادی داشت. همون شوخی های کم هم در سطح بسیار سخیفی بود. واقعا شرم می کنم از بیان اون ها.
امیدوارم با متن های بهتر و بازی های قوی تر کار بهتری ارائه بدن. ضمن تشکر از تلاش و زحمتشون من کار رو اصلا دوست نداشتم.

به آگاهی می رساند امکان خرید بلیت روزهای تازه این نمایش فراهم شد.