سایکوسیس ۴:۴۸ یک نمایشنامه نو است و داستانی نیست که درمورد چیزی باشد، بلکه فقط هست. و پس از خواندن آن عنوان سرگشتگی فرد در جهانی خصمانه درک می شود. جهانی که فرد هویت خودش را در ان جهان به عنوان جزئی از آن نمی تواند پیدا کند. چرا که جامعه پست مدرن به غایت کثرت گرا و پر تنوع است. تصاویر از طریق فیلم ها، ویدئو ها و برنامه های تلوزیونی و پایگاه های اینترنتی بیشماری گرد جهان به گردش در می آیند. ما در معرض اندیشه ها و ارزش های بسیاری قرار می گیریم، اما این ارزش های به تاریخ محل زندگی ما یا حتی به تاریخچه زندگی شخصی ما هیچ ربطی ندارند. همه چیز در جریان و سیالنی دائمی به نظر می رسد. در جریان این فرایند هویت های خود ما، درک ما از خویشتن و ذهنیت های ما نیز در حال دگرگون شدن است. در تئاتر نو واقعیت غالبا خیال پردازانه و رویاگونه است، کنش در محل های نامشخص و در مکان های رویا گونه و ذهنی و تحریف شده و سورئالیستی اتفاق می افتد، کاراکتر ها دلبخواهی و بدون انگیزه رفتار می کنند و به خود یا دیگران وجهی کنایی می بخشند؛ همچنین دیالوگ ها از منطق خاص خودش پیروی می کند و به مونولوگ های درونی، جریان سیال ذهن، تکرار های ریتمیک، تناقض
درباره فیلمتیاتر:
یک تجربه دانشگاهی برای بیدار شدن از وهم جهان فانی، آگاهی ای که به دنبال خود رنجی بی پایان به همراه خواهد داشت.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید