نمایش›رازهای گیلگمش

خلاصه: این نمایشنامه بر اساس حماسه گیلگمش برگردان منشی زاده و شاملو نوشته شده است. پس اقتباسی است با تفاوت هایی اندک از حماسه‌ای که بیش از پنج هزار سال در منطقه بین النهرین قدمت دارد و نشانه خرد مردمانی است که همت های بلند و اندیشه های شگرف داشتند.
گیلگمش شاه ستمگری است که خدایان به تقاضای مردمانِ تحت ستم برای مهار او موجودی به اسم انکیدو را از گِل می سازند. انکیدو با خرد خود بر گیلگمش تأثیر می گذارد و او را آدم می کند. گیلگمش به او دست دوستی می دهد و برادر خطاب می کند. آن دو به یاری انسان ها بر می خیزند و به نبرد با زشتی ها می روند.
این عصیانی بر سرنوشتی است که خدایان مقرر کرده اند. پس بر آن ها خشم می گیرند و انکیدو را که انسانی خاکی است، هلاک می کنند. آن گاه گیلگمش درمی یابد که مرگ به سراغ او نیز می آید. او دوستش را با دلی خونین به خاک می سپارد و خود به جستجوی جاودانگی می رود که افسانه ای بیش نیست. در این برداشت او انسان بودن را برمی گزیند و سرانجام با وارستگی و خشنودی در آغوش مردمی که مهرشان را در دل دارد، به دیار مردگان می شتابد.