فیلم‌تئاتر›رهایی از شائولین

رهایی از شائوین یک ساعت حال خوب به ما هدیه داد. نمایشی که علیرغم تم کمدی خودش، حرف هایی خیلی جدی واسه زدن داشت.
حکایت آشنای اینکه امور را شخصی بی کفایت در دست میگیرد. یک سری قانونی که خودش هم از چرایی اعمال اونها خبر نداره تصویب میکنن. و بدتر از همه عده ای بی چون و چرا از اون شخص امر میبرند و میپرستنش. واسه من که خیلی آشناست.
یا داستان شخصی که با سیاست و خیلی محو منتظر میمونه تا قدرت رو به دست بگیره در حالی که نه تنها شایسته آن نیست بلکه نمیدونه چگونه این قدرت رو به کار بگیره. و خیلی چیزهای دیگه.
ارزشمند ترین بخش رهایی از شائولین واسه من همین بود که نه تنها یک ساعت شما رو بدون حرکتی اضافی و جلف می خنداند بلکه زیر جلد کمدی خودش داستانی تلخ روایت میکنه.
دکور رو دوست داشتم. حس خوبی بهم میداد. نورپردازی رو دوست داشتم. موسیقی همونی بود که باید میبود.
بازی هارو دوست داشتم مخصوصا چند تا بازی که تو سطح ... دیدن ادامه ›› بهتری هم بود.
تنها بخش آزاردهنده، تماشاگران بودند که خیلی راحت تا آخر دست زدند. از چند نفر شروع شد تا اینکه انتهای کار بیشتر سالن دست میزدند. این اتفاق روز به روز داره بیشتر میشه و از این بابت متاسفم. از عکاس هم دیگه اصلا دستم نمیره بگم. همون همیشگی.
در نهایت دیشب تجربه ی خیلی خوبی داشتم. ممنون از تیوال و گروه اجرایی بابت دعوت به این نمایش.
به امید پیشرفت و موفقیت روز افزون.

چه تئاتر جذابی داریم. اکثر نمایش ها ما رو با یک دنیای جدید مواجه می کنند. دنیایی خلق شده، متفاوت از سایر جهان ها. دم کارگردان ها و عوامل گرم و ازتون ممنونم.

یک کمدی با دست مایه های فلسفی و اجتماعی.
چه خوب سیستم های استاد-شاگردی عموما معیوب رو به نمایش گذاشت.
فرقه هایی که بی هیچ پشتوانه ی معنوی یا فلسفی، عوامی را فریب می دهند. فرقه هایی که خودِ استادنماهایش هم سر از گفته هایشان و قوانینشان در نمی آورند. و به آنها عمل نمی کنند و حتی اعتقادی هم به آنها ندارند.

قسمت جالب این کمدی این بود که در قسمتهای مختلف اجرا، قسمت های مختلفی از سالن را می خنداند. گویا همه ی سلیقه ها را در نظر گرفته بود و گه ... دیدن ادامه ›› گاهی کل سالن را.
همینطور خنده هایی که سنین مختلف می گرفت. ۸ ساله ها تا ۸۰ ساله ها را جدا جدا خنداند. دست مریزاد

بازی استاد چه ریتم خوبی داشت. چه در حرکت ها و چه در نوایی که نواخت و آوایی که ساخت. به گوش من درست روی ریتم شرق دور.

و‌ تمرین زیاد بازیگران بسیار نمایش رو دلچسب کرده بود.

اوایل نمایش خطر یک‌طنز سخیف را به رخ کشید ولی خیلی زود عمق خودش رو نشان داد.
در مجموع یک کمدی خوب با طعنه هایی به قسمت های مختلف اجتماع که تماشاچی رو با حال خوب از سالن بدرقه می کند.

دمتون گرم

به دعوت تیوال عزیز اجرا رو تماشا کردم.
در این وانفسای طنز و با این حال بد ملت، می شه گفت یک نقیضه ی جمع و جور و سبک و حال خوب کن بود!
شوخی ها بعضی جاها کمی خنک و تین ایجری بودند ولی خیلی جاها هم از جمع خنده گرفتند. بعد از تماشا با خودم فکر کردم اگر همه به یک اندازه بلدِ کار بودند شاید اجرا بامزه تر هم از آب در می اومد. بازی ها یک دست نبودند. من بیان و بازی فروغ فرزین فر و متین اوجانی رو پسندیدم ولی بقیه خیلی جای کار دارند.
به گمانم میزانسن به قدر کفایت (برای یک کار طنز ساده) خوب بود.
اتنخاب موسیقی خیلی خوب بود و به حفظ ضرباهنگ اجرا به شکل متناسبی کمک کرد، ولی لطفاً فکری به حال قطع و وصل شدن ناگهانی قطعات موزیک بکنید.
در نهایت به گمان من، به مخاطبین عام و دوست داران طنز که زیاد سخت گیر نباشند قابل توصیه است.
خسته هم نباشید :)