در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش راپورت‌های شبانه دکتر مصدق
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 03:48:59
امکان خرید پایان یافته
۲۰ تیر تا ۲۹ مرداد ۱۳۹۵
۱۸:۰۰  |  ۱ ساعت و ۴۰ دقیقه
بها: ۲۵,۰۰۰ تا ۵۵,۰۰۰ تومان
زندگی دکتر مصدق نخست وزیر ایران از ملی شدن نفت تا مرگ ایشان.

کاری از گروه تیاتر تجربه نو

خلاصه نمایش: زندگی دکتر مصدق نخست وزیر ایران از ملی شدن نفت تا مرگ ایشان.

مکان

خیابان حافظ، خیابان استاد شهریار، تالار وحدت
تلفن:  ۶۶۷۳۱۴۱۹، ۶۶۷۰۵۱۰۱

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
یک بام و چند هوا

نمایش راپورت های شبانه دکتر مصدق را در تالار وحدت به تماشا نشستم و فرصتی هم فراهم شد تا قبل از اجرا چند دقیقه ای با یکی از مسئولین اصلی تولید این نمایش گپی بزنم و بعد اجرا هم گپی بسیار کوتاه دیگر با تنی چند از بازیگران و یکی دیگر از افراد تاثیر گذار در امر تولید این نمایش و ماحصل این گفتگوهای کوتاه و دیدن خود نمایش برداشتی است که در ادامه سعی می کنم با سواد ضعیف و قلم نحیف بیان کنم.

در تاثیری گذاری و مهم بودن شخصیت حقیق دکتر مصدق در روند زندگی نسل های بسیاری از ایرانی ها حتی تا همین لحظه شکی وجود ندارد و ایشان هم به مانند بسیار از شخصیت های مهم تاریخ موافق و مخالفینی داشته و دارند. حال ما به عنوان گروه اجرایی تصمیم می گیریم تا بخش هایی از حساس ترین بزنگاه های زندگی این مرد را در قالب تئاتر بروی صحنه اجرا کنیم.
به نظر من نگارنده بیشتر از دو رویکرد در این میان قابل تصور نیست. یا ما صرفا می خواهیم روایتی نعل به نعل از تاریخ داشته باشیم و در محدوده ... دیدن ادامه ›› ظرف زمان و مکانی خود صرفا روایت گر تاریخ و یا در شکل دوم سعی کنیم با نگاه از زاوی های متفاوت و با اندکی درام پردازی و حتی شخصیت سازی دراماتیک وقایع مهم یک بازه تاریخی را در دل یک درام تاریخی بیان کنیم.

گزینه اول معمولا کم دردسر تر و با قضاوت بیشتر مخاطب موجه می شود و گزینه دوم به واسطه دراماتیک بودن و قدرت داستان گویی برای مخاطب به ظاهر جذاب تر و البته باز هم سندیت تاریخی وقایع در نگاه مخاطب با سنگ ترازوی اصل وقایع سنجش می شود.

راپورت های شبانه دکتر مصدق نمایشی است که به نظر من راه اول را انتخاب کرده و سعی کرده روایتی مستند گونه از وقایع زندگی دکتر محمد مصدق در اواخر دوران نخست وزیری ایشان داده باشد. بدون استفاده از جنبه های دراماتیک و یا دراماتیزه کردن شخصیت های خاص. حتی خود شخصیت اصلی یعنی دکتر مصدق هم به غیر از صحنه شب بیداری ایشان در کنار تنها دختر باقی مانده در خانه به طور کامل همان چیزی است که مخاطب انتظار دارد.

سوال اول همین جا شکل می گیرد که چرا من به عنوان مخاطب باید بلیت 40 هزار تومانی خریداری کنم و بنشینم چیزی تماشاگر باشم که با پرداخت همین میزان مبلغ در فلان کتاب هم می توانم خواننده باشم البته با جزئیات بسیار بیشتر. این نمایش کدام جنبه کمتر پرداخته شده را به مخاطب ارائه می دهد و آیا واقعا ماجرای چندماه پایانی زمامداری دکتر مصدق و کودتای 28 مرداد فقط همین بوده است که بارها در رسانه تلویزیون هم شاهدش بودیم ؟؟؟

نکته دیگری که در این اثر قابل مشاهده است خطابه گویی و بیان همه اتفاقات در دل دیالوگ است. تقریبا هیچ کنش و واکنشی در صحنه بدون دیالوگ اتفاق نمی افتد و همه چیز در قالب کلام برای مخاطب توضیح داده می شود. هیچ میزانسنی را شاهد نیستیم که بدون بیان دیالوگ به ما مفهومی را منتقل کند و همه بازیگران به شیوه خطابه گویی در حال تشریح شخصیت خود و میزان نقش خود در انجام کودتا هستند. تنها در این میان عمو خسرو احمدی به واسطه طنز نمکینی که در قالب شخصیت اضافه کرده، بانو رویا میرعلمی به واسطه کوتاهی و پر احساس بودن شخصیت و فرهاد آئیش نازنین به واسطه جذاب بودن به ذات شخصیت مصدق برای مخاطب و البته بازی اندازه ایشان، خود را نسبت به دیگر شخصیت ها اندک برتری می دهند اما متاسفانه باقی کاراکترها بصورت مطلق یا مثبت و یا منفی هستند و بدون اندکی انعطاف در روی صحنه مداوم در حال بیان دیالوگ آنهم به شیوه خطابه.

در طراحی صحنه هم برای من عجیب است چرا اکثر نمایش های اجرا شده در تالار وحدت ایننقدر به استفاده از سیستم ماشینری سالن ترغیب شده و چرا باید عموما صحنه های برگزاری دادگاه در این سال با اختلاف بسیار زیاد ارتفاع همراه باشد و اصولا این شیوه طراحی چه کارکرد تاثیر گذاری دارد. چرا باید قاضی و هئیت منصفه در این ارتفاع بسیار بالا قرار بگیرند؟؟

یکی از اشتباه ترین کسانی هم که در چیدمان بازیگران نمایش جای گرفته بانو نرگس محمدی است. نه به واسطه عدم توانایی ایشان در بازیگری که اصلا نمی خواهم قضاوتش کنم بلکه به واسطه نوع تنالیته صدای ایشان که در فضای تالار وحدت بیشتر به سمت جیغ شدن و یک نواختی حرکت کرد و بعد از چند دقیقه کوتاه برای مخاطب آزار دهنده می شد.

به طور کلی این نمایش از نظر شخصیت پردازی و جذابیت دراماتیک به نظر شخص من فاقد کیفیت مناسب بود اما اگر قصد داریم روایتی نعل به نعل از تاریخ کودتای 28 مرداد را این بار بروی صحنه تئاتر شاهد باشیم ارزش دیدن دارد.

خارج از صحنه:

قبل از شروع اجرا فرصتی شد چند دقیقه ای با یکی از اصلی ترین افراد تولید این نمایش گپی داشته باشم. نمی دانم باید به حال تئاتر تاسف بخورم یا آفرین بگویم. فردی با به قول خودشان پشت گرمی به هزاران فرد و جاهای مگو و بدون ذره ای دریافتی از نهادهای دولتی یا غیر دولتی و خصولتی و غیره نزدیک به 800 میلیون تومان برای تولید این نمایش هزینه کرده اند و در حال حاضر ضرر هم داده اند.

خب سوال اینجا بوجود می آید که شما فرد جوان سی و چند ساله این میزان هزینه کرد را به چه پشتوانه و هدفی انجلم داده اید ؟؟

مگر نه اینکه شما با کت و شلواری اتو کشیده هر شب سینه سپر می کنید که من صاحب اثر هستم و من اولین کسی هستم که در تئاتر یک همچین کاری کرده ام و به تئاتر خدمت می کنم و با این شیوه می خواهید برای خود اعتبار و پرستیژ هنری ایجاد کنید. نه برادر من. هزینه کرد بدون برنامه ریزی درست و حیف و میل کردن بودجه های بادآورده نه تنها کمک به عرصه تئاتر نیست بلکه همانند تزریق سمی مهلک در کالبد بدن نیمه جان آن است. در ضمن فراموش نکنید طول و عرض راهروی تئاتر به اندازه همان سالن انتظار تالار وحدت است. چشم بجنبانیم همه زیر و بم رفتار و گفتار همه اهالی تئاتر به وضوح پیداست.
بهتر است بیش از این بر گرده اعتبار هنری و سابقه هنرمندان با سابقه حاضر در این نمایش گردن فرازی نکنید. شما امروز هستید که در واقع نیستید و فردا حمایت های میلیونی را در جا و فضای دیگر خرج می کنید. امیدوارم نگاه کاسب کارانه و بازار محور خود را دیگر در تئاتر همراه خود یدک نکشید
جناب ایمانیان نکات و سوالات مطرح شده کاملاً به جا بود ممنون از نقدتون!
۱۴ مرداد ۱۳۹۵
دوست عزیز جناب ایمانیان ضمن تشکر بابت زمانی که هزینه ی نوشتن مطالب فوق فرمودید در نوشته ای جدید بر دیوار سایت شمارا به تحلیلی ساختاری و مضمونی از نمایش راپورت های شبانه دکتر مصدق توسط استاد برجسته ی دانشگاه که اتفاقا از تماشاگران این نمایش بودند ، ارجاع می دهم ؛ چرا که احساس می کنم در این تحلیل کارشناسانه به تمامی ابهامات ذهنی و چرا های شما پاسخ گفته شده و شما را به تحلیل دقیق تر ی رهنمون می کند . باشد که در سخنان سنجیده و منابع موثق خود کمی مهربان تر تولیدات هنری دوستانمان را سلاخی کنیم. راجب هزینه ی تولید این نمایش باید بگویم تهیه کننده ی نمایش از قیمت نجومی و عجیبی که شما اعلام فرمودید بسیار لذت بردند و پرسیدند هشتصدددد میلیون؟؟؟؟!!! توسط کی ، کی و کجا ؟؟؟؟!!
۲۷ مرداد ۱۳۹۵
همراه گرامی

اول اینکه من نمی دانم فرد طرف صحبتم کیست و دارای چه جنسیت و سطح دانش؟؟ کاش به جای اسم و عنوانی این چنین نامفهوم با نام و عنوان حقیقی وارد گفتگو می شدیم.
من از سال 82 در عرصه تئاتر فعالیت می کنم و فکر می کنم در حد توان و بضاعت خودم همیشه حامی تئاتر بودم و در بسیاری مواقع گلوی خود را برای تئاتر پاره کردم و از هر فرصتی برای تبلیغ تئاتر و دیدن تئاتر استفاده کردم. گو ایننکه حتی فتوایی شرعی برای تئاتر مطرح کردم و آن هم این ... دیدن ادامه ›› است: دیدن و تبلیغ تئاتر یک ثواب الهی است و پاداش آن بهشت برین خواهد بود. پس بیان نقد و نظر صادقانه و بدون توهین یک هم فکری و گفتمان است نه سلاخی. قصابان فرهنگ و هنر را جای دیگر باید جستجو کنیم. سابقه من را از همین دوستان تیوال جویا شوید و یا حتی برخی بازیگران همین نمایش تا خدمت شما بازگو کنند.

در مورد لذت بسیار تهیه کننده اثر. این رقمی است که خود ایشان در یک مکالمه حضوری بیان کردند و من منبع مطلبم کلام خود ایشان است. اگر مایل هستند می توان فایل صوتی این مکالمه را که در اختیار دارم منتشر کنم تا تاییدی بر صحبت های خود ایشان باشد. البته ایشان در پشت گرمی خود به بسیاری از اون بالا نشین ها هم مطالبی را عنوان کردند که البته چیز بدی هم نیست. اما بهتر است شما که ظاهرا به تهیه کننده اثر آقای منصوری دسترسی دارید بفرمایید اندازه تئاتر بسیار کوچکتر از آن چیزی هست که تصور می کنند و به راحتی همه چیز همه کس عیان و واضح است. خانم یا آقای گرامی سلاخی واقعی آن است که بر گرده سابقه هنری کارگردان و بازیگرانی هنرمند سوار شویم و برای خود پرستیژ و اعتبار هنری درست کنیم. که البته تئاتر از این دست زود آمدن ها و خیلی زودتر محو شدن ها را زیاد دیده است.
۲۸ مرداد ۱۳۹۵
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
راپورت های شبانه دکتر مصدق:
با اجازه و پیشاپیش ضمن عرض عذر خواهی بابت زیاده گویی چند کلام بابت این نمایش و حال و احوال فرهنگی این روزهایمان ذکر میکنم:
یکم : دیگر زنگ خوردن گاه و بی گاه تلفن همراه و روشن شدن صفحه آن و ایجاد نور مزاحم در سالن متاسفانه به امری طبیعی دارد بدل میشود نمیدانم علی رغم تمام تذکرات چه باید کرد! اگر اشخاصی به این میزان کاریزما هستند که عدم پاسخ گویی تلفن برای حداکثر 2 ساعت سبب به وجود آمدن خسران جبران ناپذیری برای جامعه جهانی می‌شوند لطف نموده بشریت را در این وا نفسا تنها نگذاشته و پیاپی در مکان های غیر فرهنگی تر از سالن نمایش به رفع و رجوع معضلات خلق بپردازند با سپاس .
دوم : هردم از این باغ بری میرسد/نغزتر از نغزتری میرسد ! چهارشنبه پایانی ماه تیر خود را آماده تماشای اثر خوب آقای خلیلی میکردم که صحنه‌ای شگرف‌تر از شکستن در توسط جک نیکلسون در فیلم درخشش، روح را از کالبدم ربود و انگشت اشاره ام بی رمق به نقطه ای اشاره رفت که بانویی محجبه با خیالی بسیار آسوده به همراه دوست خود از ظرف غذایی در دست پرده برداری کرده، سلفی گرفته و تناول نمودند! بلی خوشبختانه پای برنج و خورشت هم به سالن باز شد، باشد که شاهد دستاوردهای بیشتری باشیم.
سوم : جدای تمام معضلات، خود اثر با پیش زمینه ای که قبل از تماشای آن و مطالعه نظرات دوستان گردآوری کرده بودم چندان جذاب و دل فریب به نظر نمی آمد اما چیزی که من را به تماشا ترغیب میکرد علاقه شخصی به کارهای تاریخی و اللخصوص کارهای غیر اقتباسی بود، دو به شک به تماشای نمایش رفتم اما با دلی خرسند ... دیدن ادامه ›› از تالار وحدت خارج شدم، به دوستانی که از بازی ضعیف گله مند هستند حق میدهم، به دوستانی که از پختگی اثر گله مند هستند هم تا حدودی هم نظرم اما نکاتی را در این خصوص ذکر می‌نمایم، به شخصه در زمان مشاهده اثر آن را با شاهکار دکتر رفیعی، خاطرات و کابوس های یک جامه‌دار از زندگی و قتل میرزا تقی خان فراهانی مقایسه میکردم که این کار بسیار اشتباه است اولا تجربه دکتر قابل مقایسه با دیگران در این عرصه نیست همانطور که ایشان از لحاظ سنی هم بسیار بزرگ تر از آقای خلیلی عزیز می‌باشند.ثانیا روایته روایت های تاریخی تر مثل زندگی امیرکبیر از لحاظ ممیزی بسیار سهل تر از روایت معاصرتری همچون دکتر مصدق هست که هنوز زمان طولانی از آن سپری نشده و علت این امر بر کسی پوشیده نیست. به نظر تنها مطرح نمودن همچین ایده ای با این نگرش خود حداقل در کمترین میزان نشان از وطن دوستی و حقیقت جویی را می‌طلبد .
چهارم : گله ای کوچک از دوستان منتقد، برای ملتی که عهدی دیرین با مطالعه نکردن تحت هیچ عنوان بسته و به طبع از حال دوران گذشته خود که هیچ از احوالات حاضر خود هم بی خبر هست چنین آثاری حکم نوشدارو و باید دارد خواهشمندم دیگران را به دیدن چنین آثاری تشویق کنیم نه منع هرچند که به نظر حقیر خود اثر در مجموع با تمام ضعف هایش همانطور که هیچ اثری کامل نیست ارزش تماشا و بحث بسیار دارد که به دلیل زیاده گویی از آن میگذرم، نمایش را کاری هوشمند دیدم که باید برای به صحنه رفتن، ظریف پرتگاهای ممیزی را رد میکرد همانطور که با وجود تمام این دقت ها آقای خلیلی در انتهای نمایش 30 تیر مصادف با قیام 30 تیر 1331 از تلاش برای قطع اجرای نمایش و تهدیدها سخن راند.
در انتها امیدوارم که از دیدن این نمایش با دیدی جدید لذت ببریم و دیگران را هم به دیدن تشویق نماییم تا تجلیلی شایسته برای تلاش دلسوزان این خاک باشد، با تشکر فراوان.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
مصدق: "حداقل، استانداردهای دروغگویی رو رعایت کنید"
که جناب خلیلی اصلا اشاره در هیچ جا نکردند که مستند است چرا فراکتی میکنید ایشان مانند نمایش دکتر رفیعی برداشت خودشان را ازبک واقعه تاریخی کردند قرار نیست ایشان مستند سازی کنند.کارایشان نیست این فقط یک نمایش نامه است‌بس‌
۰۱ مرداد ۱۳۹۵
با تشکر از همۀ دوستان بابتِ حُسنِ توجه و بیانِ دیدگاههایِ محترمشان.
۰۴ مرداد ۱۳۹۵
خود مصدق کم دروغ نگفت
۲۸ تیر ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید