در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش راپسودی
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 15:39:59
آذرماه ۱۳۹۸
۲۰:۳۰
بها: ۴۰,۰۰۰ تومان


›› فروش اینترنتی بلیت در دیگر سایت‌های محترم انجام می‌شود

  • درهای سالن ۱۵ دقیقه مانده به زمان اجرا باز می‌شود.
  • برای مشاهده نشانی پارکینگهای نزدیک پردیس تئاتر شهرزاد و بوتیک تئاتر ایران لطفا اینجا را کلیک نمایید.

مکان

خیابان حافظ، خیابان نوفل‌لوشاتو،‌ بعد از سفارت ایتالیا، شماره ۷۶
تلفن:  ۶۶۷۶۱۴۲۳ - ۶۶۷۵۱۰۴۶ - ۰۹۹۱۵۷۰۰۴۸۴ - ۰۹۹۱۵۷۰۰۴۷۴

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
دیشب این اثر رو دیدم .. چقدر جسورانه و چقدر هوشمندانه ... به نظرم هر کسی لازمه این نمایش رو ببینه تا بفهمه کجای داستان زندگیش قرار داره
دست مریزاد
اما
اما
دیشب اتفاقی افتاد که من تا اخرین لحظه خروج از سالن فکر می کردم یا اسیر نوعی دوربین مخفی شدیم یا اینکه موضوع پیش آمده خودش بخشی از اجرا بوده ...
من ردیف 1 صندلی 3 نشسته بودم . یک جمع سه نفره شامل یک آقای میانسال و و دو نوجوان پسیر و دختر در صندلی های 5 و 6 و 7 .. و دقیقا از آغاز نمایش تا پایانش یک ریز و نه نجوا گونه بلکه با صدای کاملا بلند مشغول صحبت .. به خصوص آن آقا و آق پسر ... بدون هیچ توجهی به نگاههای فراوان از اطراف به ایشان
فکر می کنم من بعد در کنار جملات گوش آشنای لطفا گوشی های همراه خود را خاموش کنید و یا در حالت پرواز قرار دهید و در طول اجرا از عکس برداری و فیلم برداری خودداری کنید جمله و لطفا با بغل دستی خود در طول اجرا صحبت نکنید هم باید اضافه بشه ...
امیرمسعود فدائی، سپهر، امیر مسعود و محمد جواد این را خواندند
*مریم* و مریم اسدی این را دوست دارند
از ماست که بر ماست!
متاسفانه خودمون به حقوق خودمون احترام نمیگذاریم!
وقتی در کسوت تماشاگر سکوت رو رعایت نمیکنیم و حق یکدیگر رو تضییع میکنیم، چطور میشه از گروه اجرایی، مسئولین سالنها، عکاسان و یا مدیران دولتی انتظار داشت که حق ما رو به رسمیت بشناسند؟!!
۲۷ آذر ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
روز نخست نمایش، روز فامیلها، روز تشویق های پوک،روز هلهله در مستقر شدن تماشاگران،روز دست گلهای فراوان برای طلبکار ساختن نسلی نو.