این فیلم از لذت بصری و لوکیشن های جذاب سرشار شده و فقط به خاطر همین قسمتش توصیه میکنم تماشا کنید .
اما کارگردان نه تنها داستان و فیلمو ابتر میزاره بلکه اصلا از بازیگراش بازی های عالی نمیگیره چون دنبال شوآف هست و حماسی کردن فیلمش. فیلمنامه هم که هرچند کلید واژه مفهومی جذابی برای فیلم سازی داره اما به صورت کلی که مثل یه کلاف سردرگم هست و پر از اضافات و در جزییاتشم تا بخواین میتونین سوتی پیدا کنین.
دوستان تقریبا نظر منو نوشتن . من فقط در مورد بازی ها میگم : بازی خوب صابر ابر ، بازی معمولی امیر آقایی ، بازی مصنوعی و ضعیف میلاد کی مرام و بازی بسیار ضعیف و بسیار تکراری طناز طباطبایی ...!!!!
کارگردان این فیلم، یک لوکیشن جذاب پیدا کردن، یک داستان دو خطی درباره اش نوشتن و بعد تصمیم گرفتن که اون رو تبدیل به یک فیلم 90 دقیقه ای کنن.
در نتیجه، چیزی که من روی پرده سینما مشاهده کردم، صرفا مجموعه ای از تصاویر جذاب، بدون فیلمنامه درست و ساختاریافته (شخصیت پردازی ضعیف، عدم تعریف فضای داستان و دیالوگ های به ظاهر متفکرانه) به همراه انبوهی از سکانس های اضافی و بی ربط، به علاوه بازی های بی نهایت تصنعی و اغراق شده و پر از داد و فریاد بود.
اینکه فیلمساز تحت تاثیر سینمای شوروی (به طور خاص تارکوفسکی) هستند در کادربندی، انتخاب لوکیشن و شخصیت ها واضح بود. اما هنر امثال تارکوفسکی در این بود که یک فیلمنامه درست و دقیق رو با چیره دستی کارگردانی می کردند، نه اینکه یک داستان دو خطی رو به زور قاب های زیبا یک ساعت و نیم کش بدن.