تازه‌ها امتیازداران پرفروش‌ها تیراول 🧩
کجا؟ کِی؟ چجوری؟
امروز
در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
کجا؟ کِی؟ چجوری؟
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
عمومی وفاداری دانشجویی پلاس
تازه امتیاز پرفروش
الفبا تاریخ آغاز
تیوال نمایش صدای آهسته برف
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 10:27:34
امکان خرید پایان یافته
 ایرانشهر ‌- ‌سالن ‌استاد ‌سمندریان
۲۹ مهر تا ۰۶ آذر ۱۳۹۳
۱۸:۳۰  |  ۱ ساعت
بها: ۲۵,۰۰۰ تومان
:  پیام ‌سعیدی، جابر ‌رمضانی
:  محمد ‌چرم‌شیر
:  جابر ‌رمضانی
  فربد ‌فرهنگ، محمد ‌صادق ‌ملک (ملکی)، افسانه ‌ماهیان، مریم ‌نورمحمدی
  محمد ‌قدس   شیما ‌میرحمیدی   بامداد افشار   رضا ‌حیدری   پوریا پورامین   امید ‌نعمتی   سپیده سلیمانی   احسان ‌نقابت   رها ‌شیرازی   نیلوفر ‌صدیق، سهیل لاریجانی، مرتضا ‌جلیلی ‌دوست   ثمین ‌مهاجرانی   امیر ‌قالیچی، نوید ‌آغاز   علیرضا ‌حسینی   محسن مهرانوری   احسان شریف مهرکاری از: گروه ‌تئاتر ‌سوراخ ‌تو ‌دیوار
ترکیه، آناتولی، زمستان 2013 برف آنقدر سنگین است که کوچک‌ترین صدایی باعث ایجاد بهمن می‌شود ....

کاری از گروه تیاتر "سوراخ تو دیوار "


 

 
شهر
تهران

گزارش تصویری تیوال از نمایش صدای آهسته برف / عکاس: کامران چیذری

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از نشست نقد و بررسی نمایش صدای آهسته برف / عکاس: کامران چیذری

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از نمایش صدای آهسنه برف / عکاس: آزاده مشعشعی

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری از نمایش صدای آهسته برف / عکاس: احسان نقابت

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از نمایش صدای آهسته برف / عکاس: حانیه زاهد

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از آیین افتتاح نمایش صدای اهسته برف / عکاس: حانیه زاهد

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از تمرین نمایش صدای آهسته برف (سری دوم) / عکاس: حانیه زاهد

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از تمرین نمایش صدای آهسته برف (سری نخست) / عکاس: حانیه زاهد

... دیدن همه عکس‌ها ››

آواها

 
گفتگوی تیوال با شیما میرحمیدی
 
گفتگوی تیوال با افسانه ماهیان
 
گفتگوی تیوال با جابر رمضانی
 
گفتگوی تیوال با محمد صادق ملک
 
گفتگوی تیوال با مریم نورمحمدی

مکان

خیابان طالقانی، خیابان شهید موسوی شمالی، جنب خانه هنرمندان، تماشاخانه ایران‌شهر
تلفن:  ۸۸۸۱۴۱۱۵_۸۸۸۱۴۱۱۶

نقشه بزرگتر و مسیریابی
برجسته همه
گفت‌وگو نقد کاربران نقد کارشناسان دیالوگ‌های ماندگار
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
خریدار
سیامک (sasoni)
ریتم کار منحصر به فرد بود...هر لحظه حس میشد ریتم از دست میره اما به خوبی حفظ میشد.خیلی خاص و دوست داشتنی بود.
۰۳ دی ۱۳۹۳
پیوند این نوشته
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
داوود رحمتی (sicilian)
صدای آهسته برف از آن دست کارهایی است که میشود نام تئاتر ناب بر آن گذاشت
اول به عناصر صحنه خواهم پرداخت و پس از آن به مضمون
اول چیزی که وقتی وارد میشوی نظرت را جلب می کند طراحی صحنه جذاب کار است
کف صحنه با فومی پوشیده شده که تداعی کننده برف است
خانه ای در ته صحنه قرار دارد که دیوار ندارد و تماشاچی کاملا به همه جای آن دید دارد
خانه به یک طرف شیب تندی دارد که میتواند نشان از شیب کوهستان باشد و البته سمبل زندگی ناپایدار و ریزان خانواده هم هست، شیب خانه میتواند نمایانگر جامعه سست و متزلزل نیز باشد
بازی ها در حد عالی هستند و کار دیالوگ چندانی ندارد، در واقع سکوت های نابی که جریان دارد اتمسفر ... دیدن ادامه ›› کار را میسازد
تمام حرکات کاراکترها اسلوموشن شده و انگار زمان در این کار کش می آید
خانواده ای را میبینیم متشکل از پدربزرگ، مادر، پسر و عروس
خانواده ای که کاری جز خوردن و خوابیدن انگار ندارد، دقیقا وضعیتی که جامعه در حال حاضر دارد، جامعه ای منفعل و بی احساس
عروس حامله است و ماه آخر حاملگی را پشت سر میگذارد
در اول میبینیم که پسر خانواده سازی در دست دارد و ادای نواختن را در می آورد ولی انگشتانش سیم های ساز را لمس نمیکند، انگار از چیزی واهمه دارد و نباید صدای ساز را در بیاورد و بعد متوجه می شویم که صدای ساز که سمبلی است از شادی سرور باعث مرگ آنها می شود
رفته رفته متوجه میشویم که خانواده از ریزش بهمن هراس دارند و از ترس اجازه نمیدهند هیچ صدایی از هیچکس در بیاید
آنها همه چیز را موکول به آمدن بهار می کنند، بهاری که گویا سالهاست منتظر آمدنش هستند و خبری از آن نیست!
به زن حامله حتی میگویند باید تا آمدن بهار صبر کند و بعد وضع حمل کند و زن زمانهایی که درداو را میگیرد بخود میپیچد و صدایش در نمی آید
در ادامه گرگی را میبینیم که زمانی که خانواده در خواب هستند به درون خانه و حریم آنها وارد میشود و سراغ زن حامله می آید، گویا از تنها چیزی که هراس دارد متولد شدن کودک است که سمبل نسل آینده است، گرگی گه میتواند سمبل سلطه خشونت و دیکتاتوری باشد
خشونت در کار موج میزند خشونتی که در ذات کوهستان وجود دارد و اینجا خشونت ذاتی گرگ هم با آن آمیخته شده است
گرگ دستی بر زن حامله می کشد که درد زه زن شروع میشود.
گرگ زمان خروج از خانه در را آنچنان میکوبد که نه تنها افراد خانواده بلکه تماشاچی هم از جا میپرد و خانواده به تکاپو می افتند که بچه بدنیا نیاید
مادر خانواده زن را معاینه و اعلام می کند که زمان آمدن بچه است پدربزرگ و مادر تصمیم می گیرند که زن را به داخل قبر بیاندازند انگار خودشان با دست خودشان قصد دارند نسل آینده، کسی که قرار است "بهار" را با خود بیاورد از بین ببرند و «بهار» را با دستان خود و با خشونت تمام بکشند، بهاری که خود بخود نمی آید و باید با دعوت و خواست افراد به زندگی و جامعه وارد شود
پسر خانواده چاقو میکشد روی مادر خود و تهدید می کند، پدربزرگ چاقو را به راحتی از دست او میگیرد تا اینکه او ساز را وسیله تهدید قرار میدهد، سازی که سمبل شادی و سرور در خانواده و جامعه است و اینجاست که مادر و پدربزرگ مجبور میشوند زن را به خواسته پسر به داخل مکانی که به آن قبر می گویند برده و مادر بچه را به دنیا بیاورد مکانی که زیر زمین قرار دارد و به سیاه چال شبیه است
کودک با ضجه های عروس به دنیا می آید، یک دختر که سمبلی است از خیر و برکت، زیبایی، لطافت و زایش
مادر از دخمه خارج میشود و ظرف خون و آب را که می تواند نشانه ای از شکنجه و درد مادر کودک و نسل میانه باشد را آورده و با خونسردی تمام در حمام خالی می کند
کمی بعد عروس بزحمت از دخمه خارج شده و کودک را در دخمه وا میگذارد
لحظاتی بعد که خانواده سر میز غذا هستند کودک شروع به گریه می کند ولی هیچکدام توجه ای به گریه های کودک نمیکنند، گریه هایی که سمبل زاری های نسل آینده است برای در آمدن از سیاه چال وضعیتشان و جامعه توجه و نیم نگاهی هم به آنها نمی کند
گرگ بسراغ کودک می آید و گریه او با خره هایی قطع می شود و پدر بزرگ میگوید بهار دفنش می کنیم
انگار خود را به نفهمی زده اند که کودک خود بهار بود که او را دو دستی تقدیم گرگ درنده اش کردند
گرگ کودک مرده را زیر بارش برف رها کرده و گویا با خیال آسوده می رود خیالی که از مردن بهار آسوده شده است
و جامعه ای که همچنان منفعل به راه خود ادامه می دهد
۰۶ آذر ۱۳۹۳
پیوند این نوشته
farhad riazi (farhad_riazi87)
بسیار زیبا بود..
۰۶ آذر ۱۳۹۳
پاسخ
دیدن ۱ نظر میانی
جابر رمضانی (jaber)
ممنون داوود عزیزم . ممنون که اومدی برای دین کار ...ممنون که چند بار اومدی ...هر بار اومدنت به ما انرژی داد . ممنون که برامون نوشتی . و ممنون که انقدر دقیق نمایش را نگاه کرده ای . ممنون که هستی داوود عزیز.
۱۱ آذر ۱۳۹۳
پاسخ
شبنم ولی پور (sh.valipour)
چه توضیحات خوبی نوشتید . کار رو پریشب دیدم به طرز مبهمی دو.سش داشتم اما نفمیدمش خیلی درکش سخت بود . ممنون از توضیحات عالی تون . حسم این بود که به معنای واقعی تاتر بود یعنی هر تماشاگری بر اساس ظرف وجودی خودش برداشت می کرد مثه آیینه ای بود که انعکاس خودت رو میدیدی . عجیب بود خیلی . یعنی او.ن وسط یه جوری پریدم ده دقیق قلبم میزد .... هنوزم ذهنم درگیرشه بعد سه روز .. ممنون .
۱۲ آبان ۱۳۹۸
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
کامران م. (kamranm)
دوست داشتم!
۰۳ آذر ۱۳۹۳
پیوند این نوشته
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید