خیلی فیلم خوبیه.طراحی صحنه ولباسش به شدت عالیه.اگر اشتباه نکنم بعد از حدود هشت سال مرضیه برومند پس از آخرین کارش "مربای شیرین " دوباره به سینما بازگشته.کارگردانی که با توجه به تجربه های درخشانی که دارد نشان داده کودک را میشناسد و به نظرم در این کارش هم موفق بوده.اضافه کردن شخصیت های جدید به شخصیت های قدیمی و پرداخت نسبتا خوب آن ها نشان از کارگردانی قابل قبول مرضیه برومند وفیلمنامه ی خوب فرهاد توحیدی دارد.تیتراژ خوب کار هم از نقاط قوت کار هست به نظرم.ریتم مناسبی هم داره.بخش های آوازی میتونست بهتر باشه البته بعضی از آواز ها عالین.فیلم به نظرم برای بزرگ تر ها جذابیت بیشتری دارد روبه رو شدن با اتفاقاتی که برای شخصیت های شهر موشها ی یک افتاده و نوعی تجدید خاطرات با آن ها باعث شده مخاطب بزرگسال با آن بیشتر ارتباط برقرار کند هر چند کودکان نیز میتوانند از آن لذت ببرند و با آن ارتباط بر قرار کنند اما نه به اندازه ی بزرگ تر هاشون.
در پایان من خیلی فیلم رو دوس داشتم و پیشنهاد میکنم حتما ببینید چون جو سالن هنگام دیدن این فیلم عالیه و سپاس از خانوم برومند به خاطر تجدید خاطره با موشها:))
واى چقدر موشه !پیشى جون شیر بخور بزرگ شى !بزرگ شى اسمشو نیار بشى ما رو بخورى!
عمو عمو جونم عمو دل بى قرارم عمو ،بیا بیرون بیا ببین پسرته بیا از زیر میز بیرون!
بابا تو چجور دکترى هستى ؟اصلا چجورى با اسمشو نیار جنگیدى؟بابام میگه همیشه فرار مى کرده
چند دیالوگ از فیل زیبا و جالب و موزیکال شهر موشهاى٢
باید بگم فیلم بسیار خوبیه و از نظر تکنیکی یک سر و گردن بالاتر از سینمای کودک ایران تا امروز جای می گیره. گویندگی ها دلنشین و دکور و صحنه با دقت و جزییات اجرا شده.
دست مریزاد به بانو مرضیه برومند و تیم خوبشون.