این نمایش من را به یاد شعر فروغ انداخت:
ستارههای عزیز
ستارههای مقوایی عزیز
وقتی در آسمان، دروغ وزیدن میگیرد
دیگر چگونه میشود به سورههای رسولان سر شکسته پناه
آورد؟
....
ایمان بیاوریم
ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد
ایمان بیاوریم به ویرانههای باغهای تخیل
به داسهای واژگون شدهٔ بیکار
و دانههای زندانی
سلام
نمایشی که در طول اجرا چندین بار ساعت رو نگاه میکنین.در بین تمام بازیگران فقط وحید آقاپور درست بود و فرید سجادی حسینی هم بطور کلی کاراکتری که خلق کرده بود اشتباه بود.در کل برای انتخاب نمایشها بهترین معیار امتیاز مخاطبان هست نه نظرات
کارگردانی 2از5
بازیها 1از5
صحنه 1از5
لباس3از5
نور 2از5
گریم 1از5
موسیقی 1از5
من از بازیها لذت بردم چون واقعا عالی بود ولی انتخاب نمایشنامه به نظرم اشتباه بود !چون واقعا با اخلاق و اصولی که باید رعایت بشه تطابق نداشت و این باعث میشد گروه های سنی مختلفی که متاسفانه بدون دونستن اینکه نمایش برای چه رده سنی مخاطب اجرا میشه(چون هیچ جا از گروه سنی صحبت نشده متاسفانه) با خانواده به تماشای این نمایش بنشینند ولی از دیدن نمایش لذت نبرند و نمایش براشون خسته کننده و با محتوی بد جلوه کنه!
کاش از نمایشنامه های خوب ایرانی بیشتر استفاده بشه!کاش تفاوت فرهنگ کشور های دیگه با کشور خودمون توی انتخاب نمایشنامه ها برای کارگردان و تهیه کننده ها مهم باشه اینجوری تاتر خوب زیاد میشه