فیلم›تگزاس

+ تیم پژمان و سام مثل همیشه دوست داشتنی بود و بازی ها به ویژه بازی آقای پژمان جمشیدی مثل همیشه خوب. شوخی های این فیلم خیلی به جا بود و اصلا لوس و تکراری نبود.
- اما از نظر من این فیلم یه کمدی متوسط بود. یکی از مهمترین دلیلاش هم این بود که به عنوان مخاطب مدام در حال مقایسه این فیلم با فیلم خوب، بد، جلف بودم و باید بگم فیلمنامه آقای قاسمخانی یه سر و گردن از تگزاس بالاتر بود... چه از لحاظ خط داستانی و موضوع و روابط آدما و چه از لحاظ دوز شوخیا... در تگزاس میخندیم اما نه قدری که در خوب، بد، جلف خندیدیم.
+ هرچند از دیدن این فیلم پشیمون نمی شین...
همین که سینمای کمدی ایران با فیلمایی مثل تگزاس- خوب، بد، جلف- سن پطرزبورگ و... بتونه یه گام از کمدی جلف سابقش (که این روزا بیشترشون فیلمای سوپرمارکتی شدن) فاصله بگیره خیلی ارزشمنده :)

من توی شرایط روحی خیلی بدی بودم و اصلا حال و حوصله ی سینما رو نداشتم، به اصرار مامانم آخر شب رفتیم تگزاس رو دیدیم، اینقدر حالمو خوب کرد که خودم باورم نمیشد واسه چند ساعت یادم‌ رفته که غم و غصه ای هم داشتم.
و اینکه نمیدونم چطوری میتونین از پژمان بدتون بیاد! اینقدر دوست داشتنی و شیرینه توی هر نقشی آدم کیف میکنه.