در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش خرس
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 19:29:27
۱۸ تیر تا ۳۱ مرداد ۱۳۹۱
۱۹:۰۰
بها: ۸,۰۰۰ تومان

توجه: به دلیل بازسازی حریم تئاترشهر، ورودی همه سالنها، تا اطلاع بعدی از پیاده‌روی خیابان ولی‌عصر (عج) است. برای دیدن مسیر لطفا اینجا را کلیک کنید.

 

مکان

تقاطع خیابان انقلاب و ولی‌عصر (عج)، مجموعه فرهنگی و هنری تئاترشهر
تلفن:  ۶۶۴۶۰۵۹۲-۴

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
مهم نیست !
مرضیه و مجتبی مهدی زاده این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
اضافه کردن روح شوهر زن بیوه به کاراکترهای نمایش کار خلاقانۀ کارگردان بود که به شیرینی کار افزوده بود. بازی مرجان قمری درخشان بود. اصغر همت در حد و اندازۀ خود ظاهر نشد اما بازی قابل قبولی ارائه داد. در کل نمایش خوبی بود و لذت بردم.
این نمایش را دیدم و دوستش نداشتم اما قطعاً این کار هیچ ایراد و کاستی ای ندارد و دوست نداشتن من از سر سلیقه ی من است که این نوع از تئاتر را نمی پسندم وگرنه این نمایش یک نمونه ی استاندارد از گونه ی خودش است. اصغر همت در این کار چهره و بازی ای متفاوت و مسلط ارائه داد که جای تبریک بسیار دارد. بازی مرجان قمری هم از دید من فوق العاده بود، تبریک فراوان. اما چند کلامی با بهرام منصوری عزیز!
این کار را نمایشی کلاسیک نامیده و در ادامه نوشته اش پیداست که دچار اشتباهی فاحش در تلقی خود از معنای این واژه شده. واژه ی کلاسیک در دو معنا به کار می رود: 1- پدیده ای متعلق به مکتب کلاسیسیسم؛ که در این معنا این کار به هیچ روی کلاسیک نیست. 2- پدیده ای شاخص و ماندگار در طول تاریخ و در زمینه ی خودش؛ که در این معنا چخوف نویسنده ای کلاسیک است و این کار هم. و با این تعریف از کلاسیک ایراد استفاده از دیالوگهای عامیانه خودبخود بی اعتبار می شود. و نکته ی مهم دیگر این که ساده نویسی ویژگی چخوف است و اصلاً او از سوی همدوره هایش متهم به این می شد که به زبان عوام و برای مردم کوچه و بازار می نویسد و با این اوصاف استفاده از دیالوگهای عامیانه در این نمایش دقیقاً به معنای وفاداری به چخوف و سبک اوست (واژه ی سبک را برابرنهاد (معادل) style در نظر گرفته ام). و نیز به یاد بیاوریم گفته ی محمد مختاری را که: «اگر بپذیریم که یک اثر هنری تاریخ انقضا نباید داشته باشد، اما قطعاً باید تاریخ تولید داشته باشد» و این استفاده از تکنیکهای مدرن در این نمایش نیز دقیقاً به معنای تاریخ تولید کارگردانی اثر است و به خودی خود نمی تواند ایراد تلقی شود مگر آن که اعتقاد داشته باشیم استفاده از این تکنیکها در این کار خاص موفق نبوده و جا نیفتاده و خوب از کار درنیامده است (البته با توجه به قواعد و قراردادهایی که این کار برای خودش تعیین و تعریف کرده است) که در این صورت می توان آن را ایراد و ضعف تلقی کرد؛ به بیان دیگر استفاده ی ضعیف و نادرست از این تکنیک می تواند ایراد تلقی شود، نه صرف استفاده از آن.
پی نوشت: یادتان هست که گفته بودم دیگر نخواهم نوشت؟!!!
من هم این نمایش را دیدم و دوستش نداشتم
ممنون که دوباره نوشتین
۰۶ مرداد ۱۳۹۱
درود بر شما
آری خوب یادم هست .خوشحالم که دوباره نام شما و نقدی دیگر از شما را بر روی دیوار میبینم.

برقرار و پیروز باشید.



۰۶ مرداد ۱۳۹۱
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید