«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
امروز(1مهر 1401) این فیلم و از تیوال خریداری کردم و دیدم. نمیدونم از کجا باید شروع کنم. کارگردان با بهرهگیری از توانایی بازیگران تئاتر سعی بر این داشته که بازیها بشدت درخشان شود که تا حدود زیادی نیز موفق بوده است. فیلم برداری فیلم از نقاط قوت آن محسوب گشته و کاری سخت و دشوار بوده است. ایده داستان را هم دوست داشتم. برای من که گنبد و شاید دو بار دیدم( اونهم زمان بچگی) بهرهگیری از المان های مربوط به این منطقه بسیار جالب بود. با این وجود با روند داستان و ریتم کار مشکل داشتم. پیچیدگی و ابهامات در داستان وجود داشت و کارگردان یک سری از اتفاقات و گنگ گذاشته بود یا شاید هم میخواسته تماشاگر حدس بزند. اغراق در بعضی از صحنه ها دیده میشد.(مثل داغون کردن پراید). شرط بندی هایی که انگار به داوود وحی میشد نیز عجیب بود! گنگ بودن روابط و عدم نشان دادن خانواده های این بچه ها و ارتباط با والدینشان (انگار پدر و مادری در کار نبوده است! ) نیز از نقاط ضعف این کار محسوب میگشت.
چه سوژه ی خوبی انتخاب کرده بود و دیدن میر سعید مولویان و ایمان صیاد براهنی خیلی تو فیلم لذت بخش بود برای من،یکی از بهترین تئاترهای زندگیم رو با این دو نفر تجربه کردم و همیشه برای من عزیز هستن.جاه طلبی و داستان های مختلف فیلم رو دوست داشتم و قصه ی عشق نیمه کاره مونده و عشق ممنوعه ی رفیق که انگار جز تماشاگر کسی از دلش خبر نداره و خوابیدن نقش اصلی زیر سقف کوتاه با اونهمه بلندپروازی ش از قسمتهایی بود که دوست داشتم،فیلم میتونست خیلی بهتر باشه اما تو اینروزهایی که فیلمهای قوی ایرانی کمتر میبینیم ارزشمند بود برام