سلام به همه
جمعه 17 مهر نمایش رو دیدم.
نمایش موضوع بسیار جدی و مهمی رو مطرح می کنه که حتماً باعث نگرانی خیلیا هست؛ ولی
1. بعد از نمایش هیچ حس عمیقی یا تاثیر چشم گیری از نمایش در من نموند.
2. در مجموع بازی ها خیلی خوب نبود: تینو صالحی نسبتاً خوب بود- باقی نقشها متاسفانه خوب درنیامده بودند.
قطعاً از تماشا ی نمایش پشیمون نیستم؛ ولی مطرح کردن نقدم رو واجب می دونستم.
ممنون از گروه نمایش
به جرات میتونم بگم که این کار جز ضعیف ترین کارهایی بود که دیدم ...بازی ها اصلا باور پذیر نبود ...ریتم نمایش خیلی جاها میفتاد و ریتم کاملا خطی بود ...موسیقی ضعیف ...دکور ضعیف ...کارگردانی ضعیف ...به خدا اکران این کارها توهین به شعور مخاطب ...ایرانیزه کردن کارهای ترجمه ایی خروجی جز این نداره ...
موضوع داستان جالب بود! زندگی روزمره و بیهوده این روزا رو نقد می کرد... یه جاهایی دردم اومد از لحاظ روحی... ازین که اینقدر بی توجه ایم گاهی به مهمترین مسایل زندگی و گاهی چقدر یه چیزای بی اهمیت رو بزرگش می کنیم واسه خودمون! چه بد شدیم... میزانسن ساده بود اما در حین سادگی گویا بود. بازی ها رو دوست داشتم بخصوص دیانا و سرهنگ رو! در تمام مدتی که می خندیدیم یه دردی پشت خنده هامون بود... دلگیر بود... در کل دوست داشتم این نمایش رو و از دیدنش لذت بردم! :)