فیلم›یه‌وا

با سلام خدمت خانم آباد و گروه هنرمندش
یه وا فیلم قشنگی است. کارگردانی و بازیگری زیبایی دارد. موقعیت فیلم برداری و روستایی چشم نوازی دارد. از عناصر محیطی استفاده خوبی شده. بلایای جنگ در مناطق مرزی به زیبایی بازنمایی شده. داستان سر راستی دارد و در مقایسه با خیلی از فیلم ها که از نبود کشش دراماتیک رنج می برند، گره افکنی ها و گره گشایی های به جایی دارد. پایان منطقی و قابل قبولی دارد که شخصیت پویا و خلاق قهرمان فیلم، آن را شکل می دهد. یه وا همدلی مخاطبش را در پی دارد.
با همه ی اینها، یه وا فیلم تازه ای نیست. تازه به این معنا که حرف تازه ای بزند. گروه هنر و تجربه، به باور من، معیارش ریسک پذیری هنرمندان در ورود به دنیاهای کشف نشده یا کم تر کشف شده است یا دست کم رویکرد نو و تازه به موضوعی معمول. یه وا با همه بی نقصیش در کارگردانی، بازی و داستان، با این معیار هنر و تجربه نمی خواند. خانم آباد کارش را به درستی و کمال انجام داده، اما در عین حال، گامی به جلو بر نداشته: نه در داستان و نه در اجرا. خلاقیت کارگردان، خلا محسوس این فیلم است و دقیقا به همین خاطر است که به باور من کم سواد و غیر حرفه ای در هنر، یه وا هیچ وقت شاهکار هنری نخواهد شد.
یه وا فیلم قشنگی است که حتما ارزش دیدن دارد، حتی اگر شاهکار نباشد. من از تماشایش لذت بردم و از همه هنرمندان فیلم تشکر می کنم.