داستان، حکایت، افسانه و تاریخ بشری همانند تُنگی است که ماهیانِ حقیقت را در خود نگه میدارد. سخن نیز چنین است و این سخن هرچه از وجودِ گستردهتری برآمده باشد، تأثیر آگاهی بخشی وسیعتری دارد.
سخن مولوی در مثنویِ شریف اینگونه است. در قالب داستان و حکایت و افسانه آنچنان حقایقی را از وجودِ پنهان انسان و قوانین هستی بیان میکند که حیرتِ همه انسان شناسان و هستی پژوهان عالَم را برانگیختهاست.
در این دورهها در حد بضاعت خود سعی خواهیم کرد بررسی روان و سادهای از داستانها و معانی بلندِ نهفته در آن را داشته باشیم. باشد تا این الگوهای جدید تولدی دیگر و آن به آن در وجودمان رقم بزند و بتوانیم از هستی و هدایای بینهایت و بینظیرش بهرهمند شویم که این میراث همه انسانهاست.
توجه: شماره تماس از سوی گروه محترم اجرایی درج شده است و تیوال نقشی در عملکرد و پاسخ دهی آن ندارد.