«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
حق ما باخت نبود بخدا نبود پاخوری گل به خودی مراکش چقدر سنگین بود هر چند بازی در این حد دفاعی این ریسک هارم داره.. از غصه اون گل های نزده دیگه دل دیدن فوتبال ندارم .. حق این بچه ها باخت نبود.. :((((
واقعا یه کار فوق معمولی بود. که البته این امر عمرا از ارزش ها و انرژی ای که جناب جعفری واسه این کار گذاشتند کم نمی کنه.
در مورد نمایش هیچ چیز دیگه ای واسه گفتن ندارم که بگم.
پ.ن1:
همین جا خوندم که ملت کلی شاکی بودن از تاخیر در اجرا. روزی که رفتم بلیط بگیرم از مسئول باجه پرسیدم که اگر نمایش با تاخیر شروع می شه بتونم برنامه ریزی کنم.
البته این سوال در نهایت ادب پرسیده شد ولی گویا به مسئول بلیط فروشی خیلی برخورد!! فرمودن خیر! راس راست اجرا می شه. و البته همین هم شد. فقط با یک ربع تاخیر!
پ.ن2:
نمایش "آخرین نامه" رو توی سالن دیگه ی مجموعه ی پالیز دیده بودم.
در کل متقاعد شدم که دیگه تو این مجموعه هیچ نمایشی رو نبینم! به قدری که هر دو سالن (یا بهتر بگم سوله!؟ یا چیزی شبیه به این) غیر استاندارد هست.
مشکل اصلی پالیز همین هست...نود درصد اوقات تاخیر چل دقیقه ای دارن اما یروز که خودشون عجله دارن فقط با ده دقیقه تاخیر اجرا میرن وملتی که به بدقولیها عدت کردند رو متضرر میکنن
جمعه دوازدهم خرداد نمایش رو دیدم ... واقعا" تو اون لحظه هایی که مردمِآرزومند ِ یک کشور ، نگاهشون به ساق پای فوتبالیسته ، فوتبالیست با چه فکر و انگیزه ای توپ رو شوت میکنه؟؟ و چه کسی بجز امیر جعفری میتونست به این زیبایی برامون بگه؟؟
عجیبه ... احساس میکنم به فوتبال علاقمند شدم .