انسان زاده شدن تجسّدِ وظیفه بود:
توانِ دوستداشتن و دوستداشتهشدن
توانِ شنفتن
توانِ دیدن و گفتن
توانِ اندُهگین و شادمانشدن
توانِ خندیدن به وسعتِ دل، توانِ گریستن از سُویدای جان
توانِ گردن به غرور برافراشتن در ارتفاعِ شُکوهناکِ فروتنی
توانِ جلیلِ به دوش بردنِ بارِ امانت
و توانِ غمناکِ تحملِ تنهایی
تنهایی
تنهایی
تنهایی عریان.
انسان،دشواری وظیفه است.
"احمد شاملو"
نمایشگاه توان گریستن از سویدای جان دومین نمایشگاه از سلسله نمایشگاه های" انسان دشواری وظیفه است" که به همت فرشید پارسی کیا از ششم مرداد ماه در گالری دنا افتتاح شده است. نخستین نمایشگاه این مجموعه با عنوان "توان دوست داشت و دوست داشته شدن" در اردیبهشت ماه 1396 در گالری دنا و نیز در گالری سایان(اصفهان) برگزار شد.
در نمایشگاه مولتی مدیای توان گریستن از سویدای جان، آثاری از محمد اردلانی، اونیش امینالهی، زهره خلیفه، زُروان، اشکان قازانچایی، محبوبه میرزایی، نزار موسوینیا، ساسان مؤیدی، هانی نجم، رسول یونان، با شعری از علیرضا آدینه، ویدیو آرتی از سیاوش مقیمیان و پرفورمنس آرت از الهام زارعنژاد و قطعه ای موسیقی ساخته جمال سامری در معرض دید مخاطبان قرار گرفته است.
فرشید پارسی کیا در بیاینیه نمایشگاه چنین می نگارد:
به جای استیتمنت بخوانید: این نمایشگاه تقدیم میشود به فرزندان متهم ِ پرونده ی قتل "آتنا اصلانی"
با توجه به عنوان نمایشگاه و عبارتی که به جای استیتمنت نمایشگاه بیان شده است دراین نمایشگاه با فضای دردناکی روبه رو خواهیم بود.
در بدو ورود به گالری اثری از محبوبه میرزایی با گزاره ای دردناک به چشم می آید. اثری که مخاطب با دیدن آن دردی جانکاه را احساس خواهد کرد.
محبوبه میرازیی از تجربه ی دردناک سردردهایی می گوید که به ناگهان زندگی او را دچار اختلال کردند . این هنرمند بیان میکند که چگونه بعد از خواندن عنوان نمایشگاه و شعر شاملو با یادآوری درد کهنه ی خود با این نمایشگاه ارتباط برقرارکرده و اثری را در بیان درد خلق میکند. دردی که بی دلیل می آیدو بی دلیل می رود. محبوبه میرزایی اثر حجمی را با استفاده از متریال سیلیکون خلق میکند که خاطره ای دردناک را در خود دارد و به گفته خود توان گریستن را اینگونه به نمایش میگذارد.
بر دیوار روبه رو شعری در تکریم درد از علیرضا آدینه پیوند دیرینه ی هنر و ادبیات را به رخ میکشد.
آنچه در این نمایشگاه به وضوح به چشم میاید تنوع سبک ها و در عین حال چیدمان هوشمندانه رسانه های مختلف هنری حول یک محوریت است که به نوعی تجسم وحدت در کثرت را عینیت میبخشد .
فرشید پارسی کیا بیان میکند : "هنرمندان تلاش کردند فضایی را به نمایش بگذارند که تجربه ی شخصی شان است". هنرمندان ِ این مجموعه چنان موفق عمل میکنند که مخاطب نیز با این تجربه ی شخصی درگیر میشود و توان گریستن از سویدای جان برای مخاطب، تجربه ای قابل لمس می گردد.
بر دیوار دیگری از این نمایشگاه, هنرمند کابوسش را از ذهن بیرون کشیده بدان بعد میبخشد و در توضیح اثر خویش چنین می نگارد:
لطفاً به این اثر دست بزنید
نوجوان بودم و نادان، روزی در یک درگیری خیابانی به اشتباه با لگد به شکم نوجوانی فقیر که مشغول آشغال جمع کردن بود کوبیدم.
حال سال هاست که خیلی از شب ها خواب می بینم او پیک موتور سوار شده و مرا با کش موتور به دیوار می بندد و و فریاد می زند:
تو تنها یک کالای مصرفی هستی مرا تکان بده
زروان
محمد اردلانی در توضیح اثر گیرای خود چنین مینگارد:
باید ایستاد و گریست بر نازکای چمن که زیر پای رنگرزان سیاه شده باشد همچون حبابی ناپایدار
همچون ستایش و غم ِ سنگینش ...
مسیرسوزان تباهی زخم عمیق به چشم زند که آبگینه ی عمر هر آن در هم شکند...
محمد اردلانی
هنرمند دیگر مجموعه زهره خلیفه هوشمندانه آینه ای در هم شکسته را در میان آثاری می آویزد که اسیدپاشی را به تصویر میکشد و اینگونه است که مخلطب را با توان گریستن از سویدای جان پیوند میدهد. و با گزاره ای تکان دهنده مخاطب را با آینه و خویش تنها میگذارد:
در عین حباب آب دریاب
آن آب در این حباب دریاب
تقدیم به همه ی اسیدفروشان جهان
زهره خلیفه
اشکان قازانچایی اثر خود را چنین بیان میکند:
تمام روز در آینه گریه می کردم بهار پنجره ام را به وهم سبز درختان سپرده بود تنم به پیله تنهاییم نمیگنجید*فروغ فرخزاد
اشکان قازانچایی
بر دیواری از نمایشگاه ویدیو آرتی از سیاوش مقیمیان به نمایش در امده است که با تیت تاک ساعتی زنگ دار مخاطب را با دردی عمیق پیوند می دهد. این هنرمند بر توضیح اثر خود چنین مینگارد:
هر٣ ثانیه یک کودک می میرد
٢٢ روز
٢٦٤ ساعت
١٥٨٤٠ دقیقه
٩٥٠٤٠٠ ثانیه
٣١٦٨٠٠ کودک
در طول زمان برگزاری این نمایشگاه بر اثر گشنگی،جنگ و ... می میرند.
سیاوش مقیمیان
هانی نجم با ساطوری نقاشی شده در این نمایشگاه شرکت کرده و به گفته ی خود با شعر شاملو از مدتها پیش ارتباطی نزدیک داسته و همگام بودن موضوع نمایشگاه و عنوانی از شعر شاملو او را به شرکت در نمایشگاه ترغیب کرده و پس از رای زنی هایی این اثر را که عنوانی تاثیر گذار بر گرفته از شعر شاملو بر خود دارد بر دیوار نمایشگاه می آویزد و مخاطب را با درد نهفته در این اثر برجای میگذارد:
سلاخی می گریست به قناری کوچکی دل باخته بود*شاملو
هانی نجم
بر دیواری دیگر عکسی از ساسان مویدی هنرمند نام آشنای عکاسی مستند , نمایشگاه را تکمیل میکند. این هنرمند در توضیح اثر خود چنین مینگارد: ورود آزادگان یکی از شیرین ترین مجموعه عکس هایم در رابطه با جنگ هشت ساله ی ایران و عراق بود که با تمام شیرینی اش پر بود از تلخی و درد.
ساسان مؤیدی
ساسان مویدی توان گریستن را با دردی عینی در کار خویش تداعی میکند. وی همچنین در پیوند آثار خویش با عنوان نمایشگاه بیان میکند: " بارها پشت دوربین گریسته ام."
اونیش امین الهی با اثری تحت عنوان من در نمایشگاه توان کریستن از سویدای جان شرکت جسته است .. وی در توضیح اثر خود نکات جالب توجه, راستین و دردناکی را بیان میدارد:
برای ساخت این مجسمه در درجه اول خودم را مبنای الهام قرار دادم. ترجیح را براین قرار دادم که کار کاملا رئال ساخته شود. مجسمه با فلز ساخته شده و با دست ثیقل خورده است و برپایه ای چوبی قرار گرفته تا این حقیقت را بیان کند که پایه ی زندگی بسیار قدیمی است و انسان است که بر زندگی قدم مینهد و ان را ترک میکند. اونیش امین الهی همچنین بیان میدارد: از مجموعه ای از چاقوها از چاقوی بسیار برنده تا چاقوهای ساده و غیر بران در پشت مجسمه و در جلوی کار از سنگهای برلیان استفاده کرده ام که گویی فرد خودش را در ظاهر خویش استوار و زیبا نشان میدهد اما در باطن ضربات بسیاری خورده است.
اونیش امین الهی از منظر درد با موضوع نمایشگاه ارتباط برقرار کرده و با بیان این درد با مخاطب ارتباط برقرار میکند. اثر به گونه ای قرار گرفته است که ابتدا بخش برلیان نمای کار نظر مخاطب را جلب میکند تا اندکی بعد آنچه تجسم ذهن هنرمند است مخاطب را درگیر کند.
عکسی از رسول یونان و یک اثر نقاشی از نزار موسوی نیا از دیگر آثار مجموعه نمایشگاه توان گریستن از سویدای جان میباشد
هنرمند دیگر مجموعه، جمال سامری قطعه ای موسیقی را مخصوص این نمایشگاهتنظیم کرده است که در فضای نمایشگاه پخش می شود.
نمایشگاه توان گریستن از سویدای جان، سری دوم از مجموعه نمایشگاه های انسان دشواری وظیفه است تا جمعه ۲۷ مرداد ۱۳۹۶ در گالری دنا پذیرای علاقه مندان است.