نمایش›مرگ تصادفی یک آنارشیست

نمایش خیلی خوبی بود .
البته کاری نبود که بخواهد آدم رو درگیر خودش بکنه ، ولی باز هم خیلی خوب بود. در شبی که ما این کار رو دیدیم ، جو جالبی بر سالن حاکم نبود و متاسفانه نتونستیم به قدر کافی از این نمایش لذت ببریم.
بازی ها خیلی خوب بود . میکائیل شهرستانی عالی بود ، هرچند که گاهی صداش رو نمی شنیدیم و اگر از بازی خوب آقای توفیقی و آقای فلاحی یاد نکنیم ، بی انصافیه.
طراحی صحنه خوب و پنجره با نمای بیرون عالی بود.
موسیقی به نظر من جالب نبود . به لحاظ غنی بودن موسیقی ایتالیا ، دست کارگردان باز بود تا موسیقی خیلی بهتری انتخاب بکنه که متاسفانه این طور نشد. به خصوص که با دیدن نام نوازندگان در بروشور ، ذوق اجرای کاخن و سازدهنی داشتیم و متاسفانه خبری از اجرای ... دیدن ادامه ›› زنده نبود.

به نظرم این نمایش یه کم ضعف کارگردانی داشت . طوری که اواخر اجرا به جای اینکه ضرباهنگ تندتری داشته باشه ، برعکس یکنواخت و کسل کننده شده بود. در حالی که بحث به جای جذابی کشیده شده بود و می شد با کمی ظرافت ، تماشاگر رو در پایان میخکوب کرد ، در حالی که این اتفاقات دقیقا معکوس اتفاق افتاد.

پ . ن : به تازگی جو تئاتر طوری شده که به نظر من باید یک نفر از مسئولین قبل اجرا تاکید کنه که :
تماشاگران محترم اردو یا سینما نیامده و از درآوردن صدای قیژ قیژ پاکت چیپس ، خش خش خوردن چیپس ، بادکردند آدامس ، دست به دست کردن آلوچه و سر کشیدن نوشابه (از نوع خانواده !!!!!!!!!!!!!!!!) اکیدا خودداری نموده ، درصورت مواجه شدن با تذکر دیگران نگویند که دلمان می خواهد و اگر شیشه ی نوشابه را روی زمین گذاشتند ، با پا نزنند برود زیر صندلی تا شاید نفر پشت سریشان ، به جای ایشان خجالت کشیده و بخواهد زباله ایشان را از زیر پا بردارد.