در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
مخاطبان گرامی، پیرو اعلام عزای عمومی، به آگاهی می‌رسد اجرای همه نمایشها و برنامه‌های هنری به مدت یک هفته از دوشنبه ۳۱ اردیبهشت تا پایان یکشنبه ۶ خرداد لغو شد.
با توجه به حجم بالای کاری، رسیدگی به ایمیل‌ها ممکن است تا چند روز به طول بیانجامد، لطفا از ارسال مجدد درخواست خودداری نمایید.
تیوال نمایش بازگشت پسر نافرمان (Le retour du Fils prodigue)
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 12:21:52
امکان خرید پایان یافته
۰۸ تا ۲۹ اسفند ۱۳۹۲
۱۸:۳۰ و ۲۰:۳۰  |  ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه
بها: ۲۰,۰۰۰ تومان

خلاصه داستان: خسرو بهداد بیست سال است که در فرانسه زندگی می کند و در زندگی شخصی و حرفه ای موفق است. روزی از روزهای ماه اکتبر به خاطر یک تماس از ایران همه چیز عوض می شود...

یادداشت علی راضی کارگردان:
زیبایی تیاتر به این است که گاهی وجود ندارد. نیست ولی می تواند از درون همین نبودن پیدا شود. نیست و این به معنی "نیستی" اش نیست. نیست یعنی این که هست ولی دیده نمی شود. جایی در سایه یا تاریکی ایستاده دارد به ما نگاه می کند. در انتظار این که آیا اعصاب ما متوجه حضورش می شود یا نه. آیا اصلن حس خواهیم کرد که موجودی وجود دارد که باید بخشی از وجود نادیدنی اش دیدنی شود؟ این چنین بود که روزی از روزهای بهاری حس کردم موجودی دارد به من نگاه می کند.

نمایش مشترک ایران و فرانسه
Une co-production franco-iranienne
My Road Production

شماره رزرو تلفنی: 09370084430

گزارش تصویری تیوال از آیین افتتاح نمایش بازگشت پسر نا فرمان‎ / عکاس: آرزو بختیاری

... دیدن همه عکس‌ها ››

آواها

مکان

خیابان طالقانی، خیابان شهید موسوی شمالی، جنب خانه هنرمندان، تماشاخانه ایران‌شهر
تلفن:  ۸۸۸۱۴۱۱۵_۸۸۸۱۴۱۱۶

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
25 اسفند رسید زمان دیدن بازگشت پسر نافرمان
نمایش بازگشت پسر نافرمان نمایش خوبی بود ولی به هیچ وجه عالی نبود ... خیلی خیلی از اینکه از پریدن بومگارتنر در این نمایش استفاده شده بود ازش راضی بودم اون حس سرشاری بهم میده بومگارتنر سرشار از جسارته و اونجایی که ماکان می گفت که پیدا کرده چرا اون پریده و چرایی اونو " ترس " بیان کرد باهاش 100% مخالفم چونکه آدمی تا ترس داره هرگز نمی تونه کار بزرگی مثه کار اون انجام بده ...
از خوندن ماکان اشگواری به شدت لذت بردم انقدر که حد و حساب نداره ...
مضمون نمایش هم خوب بود ولی یه چیزی انگار کم داشت من یکی خیلی جذبش نشدم .
در کل از همه ی دوستان سپاسگزارم .
یک بار دیگه رفتم و این کار رو دیدم. برام نوشتن از این کار سخته. چند روزه ذهنمو درگیر کرده. چه جوری میشه این همه جزییات رو این قدر درست با هم ترکیب کرد. آرزوم اینه که یه روزی بتونم این جوری کار کنم. اون ویدیوهای بومگارتنر، صحنه های اسکایپ ، صحنه های فیلم مستند نوال و ...
این تئاتر برای من خیلی حرف ها داشت. خیلی چیزا یاد گرفتم. شاید باور نکنید ولی من دو شب خواب صحنه های این کار رو دیدم. اون صحنه ای که بابک کریمی خوابیده و ناتالی از بالا نگاش می کنه. چه جوری میشه چند سطح از یه دنیا رو اینجوری گذاشت توی صحنه؟
یکشنبه 25 ام این نمایش رو دیدم می تونست یک تجربه متفاوت باشه که البته متفاوت تاحدودی ولی به هیچ وجه شاخص و خاص نبود.
طرح این موضوع برای هر نویسنده ای وسوسه کننده خواهد بود ولی این کافی نیست برای ساخت یک اثر کامل، نیاز به ایده های متعدد و متنوع، پرداخت درست و هدفمند و یک خط روایی درست داریم که متاسفانه این اثر همه اینها رو نداشت. نمایش به خوبی و با قدرت طرح موضوع و موقعیت می کند. تا حدودی خیلی خوب شخصیت ها را معرفی می کند. سوالاتی طرح می کند ولی بعد از آن ذهن نویسنده خسته می شود و ایده ها ته می کشد و کار به نفس نفس زدن میافتد. نویسنده بعضا در طرح و خلق بعضی کاراکترها طرح معما می کند و گاهی تعلیق ایجاد می کند ولی از این مسایل در ادامه روایت هیچ بهره ای نمی برد. گویی در ابتدا ایده هایی به ذهن نویسنده آمده ولی در ادامه نمیدانسته با آنها چکار کند. متاسفانه با وجود لذتی که از دیدن این اثر بردم ولی باید صادقانه بگم که کار و اتفاق شاخصی در ابن نمایش ندیدم. در مورد بازیگران هم باید گفت که متن، فضای چندانی برای کار و عرضه کاری خاص در اختیار بازیگران قرار نمی دهد. ولی من از کار بازیگران این نمایش بسیار لذت بردم.
یک مساله (گاف)جالب: به خاطر علاقه شخصی که به سالن استاد سمندریان دارم از چند هفته قبل تصمیم داشتم به دیدن این نمایش بروم ولی نشد تا اینکه امروز بعد از دیدن تئاترهایی که در ماه اسفند دیدم ( ملکه زیبای لی‌نین، در انتظار گودوت ، شمعدانی‌ها، آخرین روزهای اسفند و شکلک) به سراغ این نمایش رفتم ( ماه بعد هم که خانم تیرانداز در این سالن اجرا خواهند داشت.) کلا تمام مطالبی که در مورد این نمایش خوانده بودم یادم رفته بود. در حین تماشای نمایش به این نکته فکر می کردم که این بازیگرانی که نقش شهروندان فرانسوی را بازی می کنند چقدر خوب انتخاب شدند چون چهره، اندام و حرکاتشان کاملا شبیه فرانسویهاست!!!!!!!!! مثل فیلمهاشون.
آس نمایش: قطعا بازی زیبای ماکان اشکواری بیش از دیگر مسائل جلب توجه می کند. اکت و حرکات ایشان بسیار خوب انتخاب شده و به خوبی اجرا شد. آواز ( آوای ) خوانده شده توسط ایشان در این نمایش را تا سالها از یاد نخواهم برد. کم بود ولی بد چسبید.
محبوبه تهمتن و ابرشیر این را خواندند
بیتا نجاتی و Ida kh این را دوست دارند
منم این نمایشُ دیشب دیدم جناب میزانی به نظر منم اصلا خاص نبود ... با نظرتون در مورد ماکان اشگواری خیلی موافقم به منم حسابی چسبید به شدت .
۲۶ اسفند ۱۳۹۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید