نمایش›بریدگی ها

درود بر شما ابرشیر گرامی
در برداشتی سربسته از نمایش اشاره می کنم به مجلس عزای جنازه ی گمنام و اینکه این مجلس در چه زمانی با در نظر داشتن سن خدیجه دختر کوچکتر خانواده و اشاراتی دیگر،برقرار است.
اگر برداشتم درست باشد چاره ای جز در پرده گویی و ابهام باقی نمی ماند حتی در همین حد هم جسارت می خواهد.
دیالوگ پر مفهوم مربوط به جنازه های گمنام به نوعی این برداشت را تقویت ... دیدن ادامه ›› می کند
هنوز به نمایش فکر میکنم و اگر برداشتم اشتباه باشد بی شک نظرم تغییر خواهد کرد
دوست دارم نظر شما را هم در مورد این برداشت بدانم
سپاس از حضور و مشارکت مفید و شوق آفرینتان

والا به نظرم اومد این جنازه سیاله ...از دوره ای به دوره ی دیگه حضور خودش رو در فواصل تاریخی به دلایل مختلف ادامه داده ... ماجرا گنگ طرح میشه اما شاید به اجبار..
ماجرای از اون جا شروع میشه که عزاداری عزای دیگری رو تو خونه ی عبایی ها می گیرن و ورود بحث عزا و جنازه از همونجا شکل می گیره و بعد صاحب جنازه و داستان حول مرگش مدام تغییر می کنه....دختر بزرگ سنتی این مساله رو اسباب سرگرمی شان می داند و خیلی پذیرا است... اما وقتی هویت جنازه در دوران های مختلف عوض میشهو اون جنازه می تونه برادر و پدر و مبارز و ..... باشه تحلیل های دیگری به ذهن می اره...
بریدگی ها نمایش بسیار تلخیه.... زبان بسیار کار شده و سختی داره که صراحتا در پی پنهان سازی محتوی رادیکالشه ...و البته در این کار بسیار زیاده روی شده و نکته ی نامطلوب نمایش هم به زعم من همین مساله است....
دختر فارغ التحصیل معماری و روشن اندیش حالا توبه کرده .... روند مورد ... دیدن ادامه ›› عفو قرار گرفتن را تلخ سپری کرده مادر ترتیب دستگیری اش را داده ..(مادری که کم بینا است و این ویژگی برایش اتفاقی نیست).... از خود بیگانه شدن ... از مادر بریدن .. از اندیشه برگشتن..... این وضعیت رو خیلی خوب در بازی بازیگر این نقش و حتی پوشش پاره شده و گچ پاشی شده روی سرش ادراک می کنیم... بناها به حرف او برای تعمیر درست سقف خانه گوش نمی کنند او که درس معماری خوانده!
با وجود سیالیت مرگ و جنازه در طول زمان تفسیر شما نیز در مورد تعمیم پذیری به دوران جدیدتر دختر کوچکتر بسیار صایب است .
به نظرم نگاه نمایش محدود نیست و فواصل مختلف تاریخ معاصر رو در بر می گیرد
درود بر شما که با نگاه تان به هر نمایشی باعث پویایی فکری پیرامون آن اثر می شوید

درود ابرشیر ارجمند ممنونم از همراهی صمیمانه و سازنده شما در مباحث
اشاره خوب و به جایی داشتید به چرخش دوره ای جنازه در فواصل تاریخی و تعویض ماهیتش در روند نمایش این فواصل تاریخی مهم هستند،زیر پست یکی از عزیزان فرموده بودید دوره تاریخی نمایش اشاره به دهه ی 50 و اوایل دهه 60 دارد که از مضمون روایت میتوان اشاره های رو به این دوره را متوجه شد.اما اگر قرار باشد محتوی در همین محدوده بماند، دیگر آن بار ارزشی خاص را حداقل برای من نخواهد داشت.چیزی که نمایش را،تقریبا از اواسط کار، برای من جذاب می کرد،بیانی وطنی از تکرار تاریخ بود، جابجا شدن قدرت و عوامل آن بدون تغییر در ماهیت قدرت و نقش ویرانگرش ،تنها تغییر در پوسته، چیزی در مایه های وانیک
آنچه که ذهنم را منحرف کرد همان دیالوگ جنازه گمنام از زبان عذرا بود با خوانش از گزیده ی جناب کیان ،پازلی که در ذهنم بود تکمیل میشد،اما ... دیدن ادامه ›› آن چیزی که به خاطر آوردم با ذهنیت اولیه و آنچه جناب کیان بیان فرمودند در معنا تفاوت دارد:

" جنازه های گمنام بهانه است برای ما تا صورت کسانی رو که دوست داریم به هیبت کفن پوش ببینیم"

این دیالوگ آن بار معنایی ظریف را ندارد،یا حداقل من هنوز متوجه نشدم،به چه دلیل دنبال بهانه هستند که صورت عزیزانشون رو به هیبت کفن پوش ببینند؟
اما اگر به فرمی که جناب کیان نوشتند، باشد بار معنایی خاصی خواهد داشت.
با در نظر داشتن این مورد و اینکه تاریخ نمایش به دهه 50 محدود شده، فرمایش شما در ارتباط با زیاده روی در پنهان سازی و گنگ بودن متن،اهمیت بیشتری پیدا میکند و جسارت را حذف، اینجاست که باید گزینه ی دوست دارم را به دیدم تغییر بدهم! آنچه فعلا مانع اینکار شده باقی ماندن برداشتم برای تعمیم تاریخ با توجه دیگر ریزه کاری های مستتر در اجرا و متن است.تعدد نمادها در کنار ریتم تند نمایش و تا حدودی پیچیده بودن متن،تفکر و تعمق بیشتری می طلبد که با پایان اجرا فرصت دیدن دوباره و رفع ابهامات نیست

پ.ن:در پست قبل،نام دختر کوچکتر خانواده را خدیجه نوشتم که زینب درست است.