نمایش›بوقلمون

به جز بازی آقای همتی که خیلی شیرین و دوست داشتنی بود لذت دیگه ای از کار نبردم. حضور تعداد زیاد بازیگر باعث شده بود پشت سر هم و بی وقفه دیالوگ بگن اون هم با صدای بلند و با تایم یک ساعت و نیمه برای من واقعا سردرد آور بود. هرجا هم که می شد یه نفسی از دست سر و صدا کشید گروه موسیقی گوش ها رو نوازش می دادن. بازی خانم باقری هم خوب بود ولی این حجم عظیم ادا و اصول و قر و قمیش و دیالوگ های سخیفی که لا به لای کار گنجونده شده بود و خطابشون به بازیگر زن بود رو نپسندیدم. (شوخی های سطح پایینی مثل " من تا حالا کش تنبونم برای هیچ زنی شل نشده" یا " دست نکشیده روش خمار شدی؟!" یا " شب بیا باغ یه کم سرخاب سفیداب بمال اون لباس خوشگلتم بپوش" و ...)
زحمت کشیده بودن و کار پر دیالوگ و موزونی بود اما در کل کار رو دوست نداشتم.

پ.ن: جایگاه B در سالن چهارسو دقیقا پله هستش که روش تکشچه گذاشتن و عملا پشتی شما دیواره پله بعدیه با نوک تیز! کمر درد رو هم به سردرد امشب اضافه کنید!