نمایش›کامنت

نمایش قابل احترامی بود . بررسی گذشته افراد و شرایط در شکل گیری شخصیت افراد و نتیجه ان جامعه ای بی نظم و ناکارامد با افرادی اسیب پذیر،بی ثبات و قدرت طلب. نماد هایی مثل صندلی ، آب، لباس و... هم کمک زیادی به متن می کرد اما موضوع هم از لحاظ روانشناسی و هم جامعه شناسی تا حدود زیادی خام باقی ماند. نیاز به دیالوگ کمتر و بازی های پخته تری بود . مخصوصا بازی باور ناپذیر خانم کاتوزی . بازی ها در مورد اقای شکیبا و افشاری هم بیشتر در راستای جلب تماشاگر عام بود تا خود متن. نورپردازی و اهنگ کار هم میتوانست تاثیر بسیار بیشتری داشته باشد اما بسیار ساده برگزار شده بود.
به هر حال این اثر حتما ارزش پیشنهاد دادن برای تماشا را دارد .