تازه‌ها امتیازداران پرفروش‌ها تیراول 🧩
کجا؟ کِی؟ چجوری؟
امروز
در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
کجا؟ کِی؟ چجوری؟
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
عمومی وفاداری دانشجویی پلاس
تازه امتیاز پرفروش
الفبا تاریخ آغاز
تیوال نمایش کوروش
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 03:04:31
امکان خرید پایان یافته
 تالار ‌وحدت
۱۵ فروردین تا ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۷
۱۸:۳۰  |  ۲ ساعت
بها: ۲۵,۰۰۰ تا ۸۰,۰۰۰ تومان  |  جزییات
همکف ردیف ۱ تا ۷: ۸۰.۰۰۰ تومان
همکف ردیف ۸ تا ۱۷: ۶۵.۰۰۰ تومان
همکف ردیف ۱۸ تا ۲۰: ۵۵.۰۰۰ تومان
بالکن شماره یک: ۵۰.۰۰۰ تومان
بالکن شماره دو: ۴۰.۰۰۰ تومان
بالکن شماره سه: ۲۵.۰۰۰ تومان
:  پری ‌صابری
  جهانگیر ‌کوثری
  آرش آصفی، محسن ‌حسینی، عاطفه ‌رضوی، بهناز ‌نازی، الهام ‌دهقانی، سروش ‌کریمی ‌نژاد، کامبیز ‌امینی، شهرام نجاتی، امیرحسین مژده، تهمینه شهمیر نوری، مهرداد ‌آبجار، مجید فاطمی، حمیدرضا ‌خلیلی، بهادر ‌فاضل، شقایق پورعلی
  بهادر ‌فاضل، سروش ‌کریمی ‌نژاد، مهرداد ‌آبجار، سعید اسفندیاری، محمود ‌فیضی، مجید فاطمی، سعید نوعی، مهدی ‌باقری، سامان ‌توحیدی، محمدامین ‌پازوکی، حمیدرضا برزگر، نوید ‌دوستی، زهره آقالو، رامک فرخجسته، شقایق پورعلی، جانان ‌آراسته، جیران باریکانی، پریچهر باقری، فاطمه قادری نجف آبادی، آیدا امیرعصامی   خسرو خورشیدی   سیامک کلانتری   نادر رجب پور   منصوره علی یاری   ثمین ‌سالک   رامین بهادری   احسان ‌نقابت   مریم شیرینلو   حمیدرضا ‌ترکاشوند   شهاب الدین عادل   سمانه ‌حسینی   مجتبی جمشیدی   تارا کریمایی   امیرحسین باباییان   محسن گهرشناس   نشاط ‌پورفراهانی
سبک
تاریخی
شهر
تهران

گزارش تصویری تیوال از نمایش کوروش / عکاس: پریچهر ژیان

... دیدن همه عکس‌ها ››

گزارش تصویری تیوال از نمایش کوروش / عکاس: سید ضیا الدین صفویان

... دیدن همه عکس‌ها ››

اخبار

›› پری صابری رنگ را در تئاتر «کوروش» به تئاتر ایران بخشید

›› تقدیر از پری صابری در تالار وحدت

ویدیوها

آواها

 
گفتگوی تیوال با جهانگیر کوثری
 
گفتگوی تیوال با پری صابری

مکان

خیابان حافظ، خیابان استاد شهریار، تالار وحدت
تلفن:  ۶۶۷۳۱۴۱۹، ۶۶۷۰۵۱۰۱

نقشه بزرگتر و مسیریابی
برجسته همه
گفت‌وگو نقد کاربران نقد کارشناسان دیالوگ‌های ماندگار
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
تک‌گویی‌های درونی (journalofinternalmonologues)
در این مدت نظرات گاه بی‌رحمانه‌ای درباره‌ی نمایش «کوروش» خواندم و از طرفی شاهد تبلیغات نه چندان زیاد و نوعی سکوت خبری درباره‌ی آخرین کار خانم ... دیدن ادامه ›› پری صابری بودم. پس بر آن شدم مطلبی در این باره بنویسم.

در این سال‌ها تا توانسته‌ام به دیدن کارهای پری صابری رفته‌ام: یوسف و زلیخا (۱۳۸۱)، لیلی و مجنون (۱۳۸۵)، شمس پرنده (۱۳۸۶)، باغ دلگشا (۱۳۹۳) و ۱۵ فروردین امسال،‌ کوروش. خسرو خورشیدی، طراح صحنه و لباس و نادر رجب‌پور، طراح حرکت، همچون بسیاری کارهای پیشین، خانم صابری را در این کار همراهی می‌کنند. «کوروش» رنگ و بوی کارهای پیشین خانم صابری را دارد: کارهایی با ترکیب نور و رنگ و صدا و حرکت، متن و شعر و موسیقی و آواز، عشق و زندگی و عرفان، همه در هم تنیده بر صحنه‌ی تئاتر. اگرچه،‌ «کوروش» قدرت کارهای پیشین را ندارد. آرش آصفی در نقش کوروش بازی قابل قبولی دارد و تسلط خوبی بر حرکات بدن، به طوری که هنگام همراهی با گروه حرکت، تفاوت چندانی میان او و باقی گروه دیده نمی‌شود. و این در حالی است که در بسیاری کارها، میزان تسلط بر بدن و نرمی حرکت بازیگران تئاتر کمتر از گروه حرکت است. محسن حسینی در نقش آستیاگ، پادشاه ماد و عاطفه رضوی در نقش تومی‌ریس، ملکه‌ی ماساگت‌ها بازی‌های کم‌نقصی ارائه می‌دهند. درباره‌ی ضعف‌های فنی کار: قطعاً خانم صابری بیش از هر کسی بر آن‌ها واقف است که نیازی به گفتنشان نباشد. تنها نکته‌ای که مربوط به متن است و به نظرم نیاز به گفتن دارد، مربوط به داستان روشنک است: جایی که گفته می‌شود او نمی‌توانست به ازدواج کوروش درآید، چرا که از نژاد و خون پادشاهان نبود. جنبه‌ی تاریخی این داستان خود جای سؤال است و به نظر می‌رسد بیشتر زاده‌ی تخیل و افسانه باشد. حتی با فرض سندیت تاریخی داستان، و قبول این نکته که در اعصار گذشته ازدواج پادشاهان با افرادی از طبقات پایین‌تر مرسوم و ممکن نبوده، گفتن جمله‌ای چنین درباره‌ی تفاوت طبقاتی و برتری قومی و نژادی، در نمایشی که به زندگی کوروش – که نماد برابری و آزادی و عدالت است – می‌پردازد، شاید کار درستی نباشد.

در آخر، به نظر من، نمایش «کوروش» حاصل عشق است: عشق خانم صابری به هنر، چرا که پیش‌تر گفته بود آرزویش به روی صحنه بردن کارهایی درباره‌ی کوروش و مصدق است. و به راستی اگر عشق نبود و صبر و تلاش و پایمردی، چه چیزی می‌توانست نیروی محرک خانم صابری ۸۶ ساله برای به روی صحنه بردن تئاتری سنگین چون «کوروش» باشد؟ پس به دیدن نمایش «کوروش» برویم و به احترام بانو پری صابری و بیش از نیم قرن حضور پرثمرش بر صحنه‌ی تئاتر بایستیم.

برگرفته از وبلاگ «دفتر تک‌گویی‌های درونی»: journalofinternalmonologues.wordpress.com
۰۲ اردیبهشت ۱۳۹۷
پیوند این نوشته
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
Azadeh Afshin (ziiiziiii)
داستان نمایش خوب بود اجراهم خیلی خوب بود ولی دو سه تا مورد داشت که به نظرم زیاد جالب نیومد اولین مورد مربوط میشد به اشاره به دختری به نام روشنک ... دیدن ادامه ›› که عاشق کوروش بوده و به خاطر اینکه خون پارسی در رگ هاش جریان نداره امکان ازدواج با کوروش براش وجود نداشت و به همین دلیل خودکشی میکنه. این بخش اگر واقعیت هم داشته باشه به نظرم عنوان کردنش در این تئاتر جالب نبود با توجه به اینکه کوروش شعارش برابری بوده و به شدت مخالف نژاد پرستی بوده.
دومین مورد نور فلش گوشی های موبایل و از اون بدتر صدای زنگ موبایل ها هنگام اجرا بود که باعث میشد دائم تمرکز آدم بهم بریزه و سومین مورد صدا و همهمه و رفت و آمد تماشاگران حین اجرا بود که خیلی اذیت کننده بود
اما در کل نمایش خیلی خوبی بود و دیدنشو حتما توصیه میکنم
۱۷ فروردین ۱۳۹۷
پیوند این نوشته
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خریدار
علیرضا عزآباد (zeus_1)
نمایش بدی نبود
ولی عالی هم نبود
(اگه قصد تماشای این نمایش رو دارید، ممکنه کمی داستان لوث بشه)

می شد از موسیقی به شکل بهتری استفاده کرد و ... دیدن ادامه ›› کمی به بعضی صحنه ها روح بیشتری بخشید. موسیقی ها تکراری بود و کاملا مشخص بود برای هر صحنه، موسیقی خاصی نوشته نشده و یکی دو موسیقی ثابت استفاده می شد و با شروع پرده ی بعدی، به شکل خیلی آماتوری، صدای موسیقی رفته رفته کم می شد.
صحنه های جنگ ، یه ذره تکراری بود و به نظرم دلیلی برای چند بارتکرارش وجود نداشت. به شخصه خیلی خوشحال شدم که کوروش، بابل رو بدون جنگ تصرف کرده بود و مجبور نشدم یکبار دیگه اون صحنه تکراری رو تماشا کنم!!
برای تغییر دکور و فواصل بین پرده ها، از خواننده استفاده شده بود که ایده هوشمنده ای بود(البته جاهای دیگه هم خواننده می اومد و یکی دو بیتی می خوند)... ولی هم انتخاب شعر ها ضعیف و بعضا بی ربط بودو هم اجرای خواننده. معلوم نبود می خواد سنتی بخونه یا شبیه نقال های زورخانه. من تخصص خاصی تو زمینه موسیقی ندارم، ولی واقعا احساس می کردم تحریر هایی که موقع خوندن استفاده می شه، اشتباهه یا حداقل دلنشین نیست.. به شخصه خیلی این بخش ها رو دوست نداشتم

اما آزاردهنده ترین موارد این نمایش، برخی از تماشاچی ها بودن.
صدای زنگ موبایل به کرات شنیده شد. نور صفحه نمایش مویابل ها، برای ما که بالکن نشسته بودیم، کاملا آزار دهنده بود. از ته سالن با فلش عکسبرداری میکردن(مگه نور فلش موبایل از ته سالن تا سن می رسه؟!!!!) .اون قسمتی که ما نشسته بودیم، خیلی صدای همهمه و حرف زدن و حتی خندیدن و مسخره کردن شنیده می شد!

از محاسن کار هم بخوام بگم، طراحی صحنه خوبش بود. مخصوصا اون نیم کره ای که تئاتر باهاش شروع شد و پایان یافت ، احساس خوبی بهم داد. تغییر دکور صحنه هم به نظرم جالب انجام می شد و باعث قطع شدن نمایش نمی شد. گریم بازیگر ها هم خوب بود ، مخصوصا گریم شخصیت کوروش، روی چهره آرش آصفی خیلی خوب نشسته بود و کاملا تصاویر و حکاکی های دوران هخامنشی رو تو ذهن تداعی می کرد!!!!

موضوع دیگه اینکه ،اصرار خاصی بر راس ساعت شروع شدن نمایش وجود داشت که این هم قابل ستایشه... هر چند همین سر موقع شروع شدن نسبی، باعث تردد تماشاچی ها تا یک ربع اول نمایش داخل سالن شده بود.

در مجموع ناراضی نیستم از دیدنش.. ولی می شد بهتر باشه
۱۶ فروردین ۱۳۹۷
پیوند این نوشته
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید