عشق ثگی کاری به نویسندگی و کارگردانی امید غفاری روایت زوجی به نام های سِنو و زولان است که رابطه ای عاشقانه با هم دارند!
یکی از دوستان سنو
... دیدن ادامه ››
(بازیگر نقش زن) به سفر میرود و گربه اش را به سِنو میدهد که نگه دارد!
سنو به گربه وابسته میشود و این مسئله حسادت زولان را بر می انگیزد و زولان برای اینکه شر گربه را کم کند سگی را به خانه می آورد و در همان حین مخفیانه گربه را میکشد و برای اینکه سنو شک نکند اتهام را متوجهه سگ میکند!
سنو باور میکند و کشته شدن گربه را توسط سگ میپذیرد و با خود میگوید این غریزه ی سگ است که با گربه دشمنی دارد و چون این حس غریزی ست سگ را مقصر نمی انگارد و با سگ هم رابطه ی احساسی برقرار میکند برای سگ نام لیام ( نام دوست پسر قبلی اش) را انتخاب میکند به او وابسته میشود و باز هم حسادتهای زولان...
.
.
.
.
.
ایده ی نمایش بسیار عالی بود!!
ایده ی مطرح شده در نمایش را شاید هر کدام از ما به عینه تجربه کرده و از جان لمسش کرده باشیم!
اینکه که چطور یک انسان همه ی آن چیزی را که برایش در زندگی ارزشمند بوده را به یکباره از دست میدهد و برای حفظ آن به آب و آتش میزند که نگهش دارد!
حتی به قیمت اینکه از ماهیت واقعی خود خارج شود و به علل العوامل موجود تن دهد !فرو بریزد !و ماهیت خود را کنار بگذارد و به مفهومی تنزل یافته تر از آنچه هست تغییر شکل یابد !صحنه ای که زولان برای اینکه سنو دوستش داشته باشد و ترکش نکند تبدیل به سگ میشود..
تنها و تنها برای اینکه از دست ندهد آنچه را که از جان دوست میدارد!بسیار قابل تأمل بود!
.
.
.
اینکه انسانِ بلند پرواز عصر حاضر ،پپوسته از آنچه که دارد ناخشنود است و به مدینه ی فاضله ای جدا از آنچه دارد می اندیشد! به سمت آن مدینه ی فاضله ی مفروض اش می شتابد
و برای خود بتی میسازد و
همه چیزش را، دار و ندارش را در این راه میدهد و به یکباره میفهمد آن همه ایثار و از جان گذشتگی که از خود نشان داده همه خرج باطل بوده و مدینه ی فاضله ای که تصور میکرده سرابی بیش نبوده و او همه چیزش را اکنون باخته است!
در حالی که راه به گذشته خود و آنچه داشته ندارد و آنچه در گذشته داشته است را نیز از دست داده است...( اپیزودی که سِنو همه چیزش را رها میکندو با سگ فرار میکند ولی اندک زمانی بعد سگ به او خیانت میکند و رهایش میکند و این درحالی ست که زولان را هم دیگر از دست داده است....
.
.
.
محتوی از این دست تأثیر گذار شاید جایش میان اینهمه نمایش های رنگ به رنگ در تماشاخانه های این شهر کمیاب و و حتی نادر باشد!
حیف که ائیده ی منحصر به فرد نمایش فدای بازی های ناپخته و شتابزده ی بازیگرانش شد!
هرچند که تنها دو روز از اجرای این نمایش میگذرد و ناهماهنگی و بازهای نسبتا ضعیف در اجراهای اولیه معمولا در بعضی از کارها قابل پیش بینی ست که امیدوارم در ادامه ی کار این نقصان برطرف شود!
به واقع بازیگر نقش سنو و زولان در انتقال حس ناتوان و نا کارآمد بودند و تپق ها و میمیک ثابت صورت و حرکات بدن بازیگران حکایت از این داشت که بازی پیشه های این کار در حد و اندازه ی مورد نیاز برای اجرای این نمایش نبودند!
بازیگر نقش گربه و گریم آن به شدت توی ذوق میزد! مخصوصا نوع آرایش چهره که هیچ ربطی به صورت یک گربه نداشت و به شدت اغراق آمیز بود!
تنها میتونم بگم بازیگر نقش سگ که در طول نمایش" لیام "نام گرفت بسیار عالی از پس ایفای نقش خود بر آمد!
طراحی حرکات و نوع ایجاد صدا
ی سگ در نقش لیام عالی و باورپذیر بود و به تنهایی توانست گوشه ای از ضعف بازی سایر بازیگرانش را جبران کند!
باز هم میگم چه حیف! که نقایصی این چنینی کار را از درخشش باز داشته است!
بازی ها و طراحی صحنه و گریم اگرچه حداقل ها را برآورده میکرد ولی برازنده ی محتوی نبود!
اشکالی که در طراحی دکور مشهود بود این بود که برای مخاطبانی که گوشه ی سالن نشسته بودند فضای پشت اتاق سنو و زولان کاملا قابل دید بود
جایی که بازیگران به پشت آن میرفتند و لباس عوض میکردند کاملا پیدا بود و از نظر بنده نقطه ی ضعف طراحی صحنه به حساب می آمد!
نمایش از منظر محتوی و ائیده ی نویسنده،یکی از تأثیرگذارترین اجراهای امسال بود برای من !
قطعا با تمام کاستی های موجود ارزش دیدن را دارد و تا ساعتها ذهنتان را درگیر میکند
به دیدار آن حتما بروید!
تبریک و خسته نباشید میگم به آقای غفاری عزیز
منتظر کارهای بعدی از ایشون هستم
تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
حمید رشید، مرجان خاکساری، هلیا طباطبایی، نوید رضوی، حسین محمدی
امیرحسین غفاری
سینا ایرانپور
فاطمه صفیری
حمید شهرانلو
رهی بالایی
سعید مردانی، یاسمن رحیمی
نسرین کمالی
مهدی دوایی
محمدباقر کشاورز، هادی لطف آبادی
